به گزارش روابط عمومی نیروی انسانی، بانوی کارآفرین گلستانی که با تولید مبلمان در کارگاه روستایی توانسته برای ۲۰ نفر اشتغالزایی ایجاد کند، گفت: مشکل این صنعت در روستای عطاآباد نبود سرمایه اولیه است. خبرگزاری مهر، گروه استانها- مریم شریفی: هر وقت نام روستا را میشنویم به اختیار به یاد مزارع سرسبز، دامداریهای کوچک و بزرگ و مرغ و خروس و باغ میافتیم و نام روستا و اقتصاد روستا را در همین چند مورد خلاصه میکنیم. اما در روستای عطاآباد آق قلا با حدود پنج هزار جمعیت، بیش از ۱۵۰ کارگاه و حدود ۴۰۰ فروشگاه و تولیدی مبل مشغول فعالیت است که جنب و جوش عجیبی به منطقه داده و این روستا را به یکی از مراکز اصلی تولید مبل در کشور تبدیل کرده است. «هاجر پژوهان» یکی از بانوان جوان در روستای عطاآباد است که به حرفه تولید مبل اشتغال دارد و موفق شده است علاوه بر کسب درآمد برای ۲۰ نفر دیگر فرصت شغلی ایجاد کند. به سراغ این بانوی کارآفرین رفتیم تا با چالشها و فرصتهای حرفه تولید مبل کارگاهی بیشتر آشنا شویم. برای چند نفر اشتغالزایی ایجاد کردهاید؟ ۱6 نفر به صورت مستقیم و تمام وقت در کارگاه مشغول کار هستند و چهار نفر هم به صورت پاره وقت و در قسمت حمل و نقل با ما همکاری دارند. برای شروع کار چقدر سرمایه نیاز است؟ کار تولید مبلمان نیاز به سرمایه زیادی دارد در واقع یکی از چالشهای مهم تولید مبلمان همین سرمایه بالا در شروع کار است. به طور مثال من یک نمایشگاه در روستای عطاآباد به مدت چهار سال اجاره کردم، در منطقه عطاآباد اجاره بها چهار سال را باید یکجا در ابتدای کار بپردازید و بنده هم مبلغ ۵۱۰ میلیون تومان بابت اجاره چهارساله ملک پرداختم که در شروع کار هزینه سنگینی بود. علاوه بر آن یک کارگاه برای تولید مبلمان اجاره کردم که ماهانه ۶ میلیون تومان هم اجاره بها میپردازم و تهیه ابزار کار و حقوق کارمندان را هم باید در نظر بگیرید. تمام سود تولید مبلمان در تهیه مواد اولیه ارزان قیمت است و برای تهیه اقلام مورد نیاز با قیمت به صرفه مثل، پارچه، چوب، اسفنج و غیره باید به کارخانه مراجعه و به صورت عمده و نقد خرید کرده که برای این کار نیاز به سرمایه کلان است. چشم انداز شما برای آینده شغلی چیست؟ چشم انداز من این است که کارگاه کوچک خود را با ۱۶ نفر اشتغالزایی به کارخانه مبل سازی با حداقل ۱۰۰ نفر کارگر گسترش دهم و مطمئن هستم به این مهم دست پیدا میکنم و اگر مسئولان ما را حمایت کنند، قطعاً در بازه زمانی کوتاهتری به این هدف خواهم رسید. حرف آخر؟ متأسفانه در حرفه ما هم مثل بسیاری از حرفههای دیگر بی اخلاقهایی وجود دارد، مثلاً یک نمایشگاه دار به کارگر ماهری که چندین سال در کارگاه ما کار کرده مبلغ بیشتری پیشنهاد میکند و کارگر یک نمایشگاه دیگر را جذب میکند. اگر دولت ما را حمایت کند و تسهیلاتی را به ما پرداخت کند تا بتوانیم کارگران خود را بیمه کنیم در این صورت با این پدیده مواجه نمیشویم و از طرفی رضایت شغلی کارگران هم فراهم میشود. من به عنوان یک کارفرما تمایل دارم امنیت شغلی و بیمه تأمین اجتماعی برای کارگرانم فراهم کنم اما به دلیل مشکلات اقتصادی در توانم نیست. موضوع بسیار مهم دیگر اینکه بازار عطاآباد مشتری خود را دارد، بازار شناخته شدهای است و مبلمان با کیفیت خوبی تولید میکنند اما معدود افرادی هستند که استانداردها را رعایت نمیکنند و به خاطر منافع شخصی کار بی کیفیت روانه بازار کرده و چهره مبلمان عطاآباد را خدشه دار میکنند. از مسئولان میخواهم بازرس کیفی برای تولید مبلمان عطاآباد قرار دهند تا جلوی کار معدود افرادی که کار بی کیفیت تولید میکنند گرفته شود تا مبلمان عطاآباد به کیفیت مطلوب شناخته شود.
اتمام خبر