به گزارش روابط عمومی نیروی انسانی، اگر در گذشته ای نه چندان دور خزرخز پرچم دار تولید و اشتغال در غرب مازندران بود، اکنون کارخانه تولید لوله های بدون درز (مانیسمان) عهده دار این مسئولیت است تا چرخ تولید این منطقه همچنان به حرکت رو به جلوی خود ادامه دهد.
صنایع و بخش کشاورزی ایران اسلامی که به دلیل تحریم های ظالمانه کشورهای غربی در سال های اخیر دچار رکود و تعطیل شده بود ، مسئولان استانی و شهرستانی در راستای برنامه ریزی دولت تدبیر و امید و تحقق منویات رهبری برای بازگشت صنایع مختلف به چرخه تولید کمر همت بستند و با تشکیل جلسات مختلف کارگروه ها یکی پس از دیگری مشکلاتی واحدهای تولید استان را برطرف کردند، به طوری که بخش اعظمی از این واحدهای تولیدی به چرخه تولید بازگشتند.
بر اساس آمار منتشر شده تنها در سال ۹۹ پرونده ۱۸۶ واحد تولیدی و صنعتی راکد که به علت بدهی در تملک بانک ها قرار داشت با برپایی ۳۰ جلسه تا پایان سال، تعداد ۱۱۹ واحد از تملک بانک ها خارج شدند و به چرخه تولید بازگشتند که این امر شامل اکثر شهرستان های استان مازندران به وقوع پیوسته است.
طلوع و غروب خزرخز
شاید کمتر کسی باشد که نشان تجاری خزرخز را نشنیده باشد یا از محصولات آن استفاده نکرده باشد. این کارخانه در سال هایی نه چندان دور با تولید منسوجات چرمی همچون مانتو ، پالتو ، کاپشن و کیف چرم بسیار مرغوب توانست خیلی زود جای خود را در بازار های داخلی ، منطقه ای و فرامنطقه ای باز نماید و روز به روز بر شهرت و آوازه خود بیفزاید به طوری که از بسیاری از کشورهای اروپایی از قبیل ایتالیا ، اسپانیا و فرانسه ثبت سفارش داشت.
کارخانه خزرخز در سال ۱۳۵۴ در زمینی به مساحت ۹۳ هزار متر مربع واقع در منطقه خشکه داران بخش نشتا از توابع شهرستان تنکابن احداث شد و در سال ۱۳۶۰ با ۲۰۰ کارگر کار خود را آغاز نمود. این کارخانه که در خاورمیانه کم نظیر بود در بخش تولید شامل واحد تولید پوشاک، چرم و کراست ، جیر ، خز و نابالان و در بخش خدمات شامل واحدهایی همچون اداری ، فروش، تاسیسات و برق ، نجاری و تراشکاری ، تعمیر ماشین آلات صنعتی، تعمیر خودرو ، مخابرات ، انتظامات ، تصفیه فاضلاب ، شیرخوارگاه بود و تولیداتش همگی در چهار سالن خیس ، خشک ، پرداخت ، فینیش و دوخت انجام می گرفت.
این کارخانه در سال ۱۳۷۳ با یک هزار و ۲۰۰ نیروی کار به اوج فروش خود رسیده بود و هیچ نشان تجاری دیگری قادر به رقابت با خزرخز نبود اما دیری نپایید که دوران افولش به دلیل برخی سوء مدیریت ها و عدم حمایت ها فرا رسید و کم کم ناقوس مرگ قول چرم خاورمیانه به صدا درآمد.
سرانجام در سال ۱۳۷۶ مدیران وقت کارخانه به ناچار مجبور شدند ۴۰۰ نفر از نیروی کار خود را بازخرید کنند و با نیمی از ظرفیت خود به کار ادامه دهند و کارخانه را سرپا نگه دارند اما دیگر خیلی دیر شده بود و خزرخز نتوانست به فعالیت خود همچون گذشته ادامه دهد و سرانجام در سال ۱۳۷۸ کارخانه تعطیل شد و تمامی نیروی کار آن بیکار شدند.
بیکار شدن کارگران خزرخز با تبعات اجتماعی زیادی همراه بود و آنها بارها با تجمعات اعتراضی خود خواستار فعالیت مجدد این واحد تولیدی شدند و حاضر بودند به طور موقت رایگان کار کنند تا چراغ این کارخانه خاموش نشود ، اما دیگر خیلی دیر شده بود و مطالبه آنها همچون نوشدارویی بعد مرگ سهراب بود.
در طول این سال ها پیگیری های زیادی از سوی مدیران اجرایی در شهرستان و استان صورت گرفت تا بار دیگر کارخانه خزرخز کار خود را از سر بگیرد و این برند ملی به فراموشی سپرده نشود اما به دلیل مشکلات فراوانی که داشت تمامی تلاش ها بی نتیجه ماند.
در سال ۹۴ و به دعوت مسئولان شهرستانی و استانی ، از سرمایه گذاری که در این زمینه فعالیت داشت خواسته شد تا بازدیدی از خزرخز داشته باشد و از نزدیک مشکلات این کارخانه را بررسی و راهکارهایی جهت برون رفت از بن بست فعلی ارائه دهد.
مسعود بنابیان پس از بازدید از خزرخز ، این کارخانه را همچون الماسی نتراشیده توصیف کرد و معتقد بود که اگر این الماس تراشیده شود بسیار ارزشمند و گرانبها خواهد شد.
وی معتقد بود که بیشتر دستگاه های این کارخانه قدیمی شده و دیگر توجیه اقتصادی ندارد ولی با بازسازی بعضی از آنها و جایگزین کردن بعضی دیگر با دستگاه های جدید می توانیم این کارخانه را دوباره احیا کرد.
این سرمایه گذار گفته بود که اگر همه دستگاه های اجرایی همکاری کنند در مدت ۳۰ ماه می توان این کارخانه را به حالت اولیه برگرداند.
پس از این اظهارات بود که نماینده وقت مردم شهرستان های تنکابن ، رامسر و عباس آباد در مجلس شورای اسلامی از رفع توقیف کارخانه خزرخز و راه اندازی مجدد آن در آینده نزدیک خبر داد و گفت که با پرداخت نیمی از مطالبات چهار میلیارد ریالی شرکت بیمه البرز، مشکلات این کارخانه برطرف شد و بزودی فعالیت خود را از سر می گیرد و با راه اندازی فاز نخست این کارخانه برای ۴۰۰ نفر شغل ایجاد خواهد شد.
با انتشار این خبر ، موجی از شادی سراسر غرب مازندران را فرا گرفت و بسیاری از کارگران قدیمی این کارخانه و نیروهای جوان بیکار منطقه برای راه اندازی مجدد خزرخز لحظه شماری می کردند.
خزرخز ، قربانی سوء مدیریت ها
یکی از شهروندان تنکابنی که چند سالی را در کارخانه خزر خز مشغول به فعالیت بود با ابراز تاسف از عدم راه اندازی مجدد این کارخانه گفت : خزر خز در زمان فعالیتش آبروی استان بود و بسیاری از آن به عنوان نگین درخشان کارخانه های شمال کشور یاد می کردند.
حمید اسماعیلی در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود : یادم می آید درست در زمانی که این کارخانه تعطیل شد ، از کشور ایتالیا ثبت سفارش داشتیم اما چه فایده که نتوانستیم این اعتبار را حفظ کنیم.
وی اظهار داشت : به جرات می توانم بگویم که سوء مدیریت و عدم استفاده از نیروهای متخصص باعث شد تا این کارخانه دچار ورشکستگی شود و کسی هم برای نجات آن تلاش نکرد.
به گفته اسماعیلی، اگر در همان زمان مدیران کارآمد وارد عرصه می شدند و دولت نقدینگی به این کارخانه تزریق می کرد شاید این کارخانه جان دوباره ای می گرفت و به فعالیتش ادامه می داد.
وی یادآور شد : اکنون دیگر از خزرخز برای ما تنها خاطراتش باقی مانده و یک آلبوم عکس یادگاری که باید آن را به فراموشی سپرد.
سرانجام زمانی که همگان منتظر جذب سرمایه گذار و راه اندازی مجدد کارخانه خزرخز بودند ، نماینده وقت مردم شهرستان های تنکابن ، رامسر و عباس آباد در مجلس شورای اسلامی در روز پنجشنبه ۲۷ دی ماه ۱۳۹۶ در جلسه شورای اداری شهرستان تنکابن خبر از تغییر کاربری این کارخانه را داد .
وی اعلام کرد که ۲ سرمایه گذار که در استان گیلان کارخانه ذوب فلزات دارند پس از بازدید از کارخانه خزر خز تصمیم به خرید آن گرفته اند تا لوله فولادی(بدون درز) مانیسمان تولید کنند.
شاید در ابتدا کمتر کسی این خبر را باور می کرد اما پیگیری های مستمر مسئولان شهرستان و استان و سرمایه گذاران جهت رفع مشکلات خزرخز در راستای راه اندازی کارخانه لوله بدون درز (مانیسمان) نوید بخش اتفاقات جدیدی در غرب مازندران بود.
در نهایت با وجود تمامی مشکلات ، خزرخز به سرمایه گذاران جدید واگذار گردید تا بستر لازم برای تغییر کاربری این کارخانه و راه اندازی یک واحد تولیدی جدید فراهم گردد.
افتتاح کارخانه لوله بدون درز
سرانجام با تلاش های صورت گرفته فاز نخست کارخانه لوله بدون درز (مانیسمان) با سرمایه گذاری ۳۳ میلیارد و ۸۰۰ میلیون تومان در تاریخ ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۰ با حضور احمد حسین زادگان استاندار مازندران و جمعی از مسئولان استانی و شهرستانی افتتاح شد .
مدیر کارخانه لوله بدون درز (مانیسمان) در گفت و گو با خبرنگار ایرنا گفت : این کارخانه در فاز نخست با ۲ دستگاه انواع پروفیل تولید و کار برشکاری نیز انجام می دهد.
اصغر واعظی افزود : در آینده نزدیک دستگاه تولید میلگرد کلافی را در این کارخانه نصب خواهیم کرد که برای راه اندازی آن به دو سوله بزرگ نیاز است و در تلاش هستیم تا هر چه سریعتر آنها را احداث نماییم.
وی با بیان اینکه در حال حاضر ۳۵ نفر در این کارخانه مشغول به فعالیت هستند ، اظهار داشت : با راه اندازی خطوط جدید تولید ، تعداد نیروهای مشغول به کار در این کارخانه به چندین برابر افزایش خواهد یافت.
واعظی همچنین به تولید البسه ضد حریق در این کارخانه اشاره کرد و افزود : با راه اندازی این مجموعه حدود ۱۵۰ نفر از زنان بی بضاعت مشغول به کار خواهند شد.
وی یادآور شد : تمامی دستگاه های باقی مانده کارخانه خزرخز همچون چرخ خیاطی ها پس از تعمیر در مجموعه تولید البسه ضد حریق به کار گرفته خواهد شد.
غرب مازندران قطب تولید پروفیل و محصولات فولادی
استاندار مازندران نیز در حاشیه افتتاح کارخانه لوله بدون درز (مانیسمان) یادی هم از کارخانه خزرخز کرد و گفت : مردم غرب مازندران نسبت به کارخانه خزرخز حس عاطفی و هویتی داشتند و به نوعی می توان گفت غرور مردم منطقه بود که متاسفانه به دلایل مختلفی در سنوات گذشته تعطیل شده بود.
احمد حسین زادگان در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود : با پیگیری های همه جانبه ای که داشتیم توانستیم موانع و مشکلات پیش روی این کارخانه را برطرف نماییم و خوشبختانه فاز نخست تولید انواع پروفیل در کارخانه جدید به بهره برداری رسید.
وی با بیان اینکه فاز دوم این کارخانه نیز به زودی راه اندازی می شود ، اظهار داشت : این کارخانه به قطب تولید پروفیل و محصولات فولادی در غرب استان تبدیل خواهد شد و نیاز این منطقه به واسطه ساخت و ساز های زیاد برطرف می گردد.
وی خاطرنشان کرد : این اتفاقات بزرگ ناشی از تلاش مضاعف مسئولان در راستای حمایت از بخش خصوصی جهت ایجاد اشتغال و رونق تولید در منطقه است و امیدواریم کام مردم غرب مازندران و بویزه تنکابن بیش از پیش شیرین تر شود.
اتمام خبر
