به گزارش روابط عمومی نیروی انسانی، دولت موظف است حقوق زن را در تمام جهات با رعایت موازین اسلامی تضمین کند. در چند سال اخیر و با توجه به تغییر شرایط اقتصادی و اجتماعی کشور، اشتغال بانوان به امری بدیهی برای برخی از خانواده ها بدل شده است.گرایش بانوان به اشتغال در بیرون از منازل رو به افزایش است و این امر باعث تغییرات بنیادی بر ساختار شغلی جامعه و نظام خانواده شده است، در این بین نیز هستند آقایانی که با اشتغال بانوان خیلی موافق نبوده و ترجیح می دهند همسرانشان در خانه مانده و به نوعی خانه داری کنند.

 لزوم تغییر نگرش برای اشغال بانوان
حمید حاج اسماعیلی یک کارشناس بازار کار با بیان اینکه زنان همچون مردان حق کار دارند، می گوید: دولت باید یک تغییر نگرش جدی در جامعه برای اشتغال زنان ایجاد کند.موضوع اشتغال زنان همواره با این نگرش سنتی مواجه بوده که زنان خانه دار هستند و سرپرست خانواده وظیفه تأمین معاش را بر عهده دارد ولی این نگرش سنتی رفته رفته با آنچه زنان خواستارش بودند تفاوت های جدی پیدا کرده است.وی ادامه داد: از آنجا که سیاست گذاری و برنامه ریزی برای ایجاد ظرفیت اشتغال در کشور بر عهده مردان است، زنان نتوانستند به جایگاه خود برسند.حاج اسماعیلی با تأکید بر ضرورت ظرفیت سازی برای اشتغال زنان توسط دولت، اظهار کرد: دولت باید یک تغییر نگرش جدی در جامعه برای اشتغال زنان ایجاد و زنان را همپای مردان به عنوان کارجو معرفی کند چرا که زنان هم مانند مردان حق دارند و به دلایل متعدد از جمله کسب مهارت ها باید کار کنند.

این کارشناس بازار یادآور شد: امروز شرایط جامعه ایران به شرایط مدرنی تبدیل شده و زنان احساس می کنند که باید استقلال مالی داشته باشند چون خانواده نمی تواند بخشی از نیازهایشان را تأمین کند.به اعتقاد وی باید فرصت سازی برای حضور زنان در بازار کار افزایش یابد و دولت در کنار مردان، کارجویان زن را هم درنظر داشته باشد و زنان به عنوان کارجویانی ماهر در بخش های صنعتی و کشاورزی هم جذب شوند.خانم جوان 27 ساله ای که به تازگی ازدواج و به جرگه متأهلان پیوسته است در خصوص اشتغال خود می گوید: از سن 24 سالگی مشغول فعالیت در بیرون از منزل هستم اما پس از ازدواج و به درخواست همسرم شغل خود را کنار گذاشته و در خانه ماندنی شدم.اما در مقابل این شخص، خانمی 24 ساله پس از ازدواج وقتی که با مخالفت همسرش در خصوص شغلش مواجه شد، به قول معروف کوتاه نیامده و به شدت با همسرش مخالفت کرده تا جایی که ناراحتی و دلخوری بسیاری بین زن و شوهر ایجاد شده است.

براساس اظهارات این کارشناس و میل و علاقه برخی از بانوان برای اشتغال بیرون از منزل بر آن شدیم تا این مسأله را به لحاظ حقوقی بررسی کنیم.ماده 18 قانون حمایت خانواده مصوب 1353 مقرر می دارد: شوهر می تواند با تأیید دادگاه زن خود را از اشتغال به هر شغلی که منافی مصالح خانوادگی با حیثیت خود با زن باشد منع کند. زن نیز می تواند از دادگاه چنین تقاضایی را بنماید. دادگاه در صورتی که اختلالی در امر معیشت خانواده ایجاد نشود مرد را از اشتغال به شغل مذکور منع می کند.به موجب ماده 5011 "قانون مدنی" حق شوهر در منع اشتغال همسر از اختیارات قانونی او است، این اختیار که آمیزه ای است از حق و تکلیف، تا جایی قابلیت اعمال دارد که شوهر از حدود مصالح خانواده تجاوز نکند.بر طبق اصل 28 قانون اساسی " هرکس حق درد شغلی را که به آن مایل است و مخالف اسلام و مصالح عمومی و حقوق دیگران نیست، برگزیند.

اصل 21 قانون اساسی" دولت موظف است حقوق زن را در تمام جهات با رعایت موازین اسلامی تضمین کند و امور زیر را انجام دهد:
1- ایجاد زمینه های مساعد برای رشد شخصیت زن و احیای حقوق مادی و معنوی او.
2-اعتبار به حقوق زن در تمام جهات " عام است و یکی از مصادیق آن حق اشتغال است.
طبق قانون شوهر می تواند زن خود را از حرفه یا صنعتی که مخالف مصالح خانوادگی یا حیثیات خود یا زن باشد منع کند.
در پایان گفتنی است، شوهر نمی تواند خودسرانه مانع اشتغال زن شود و باید به دادگاه مراجعه و تقاضای منع اشتغال زوجه به دلیل مخالفت شغل زن با مصالح خانوادگی یا حیثیات خود را کند و این موضوع را در دادگاه به اثبات برساند.

اتمام خبر


CAPTCHA