به گزارش روابط عمومی نیروی انسانی، پروژه کارآفرینی اجتماعی "مانیز" در مسیری شکل گرفت که آغازش با رنج شروع شد، رنج از پلاستیک‌های رهاشده در طبیعت از یکسو و رنج از کمک‌های معمول به زنان سرپرست خانوار از سوی دیگر؛ تلفیق این دو اتفاق، مانیز را خلق کرد. به گزارش کارآفرین نیوز، نسیم یادگار کارآفرین اجتماعی که در جشنواره ترنج به عنوان یکی از ۲۰ کارآفرین برتر اجتماعی معرفی شد، گفت: تا به حال توانسته‌ایم طی شش سال برای بیش از ۱۰۰ نفر از بانوان، اشتغالزایی کنیم. این کارآفرین اجتماعی که دارای دکترای کارآفرینی و مدیر موسسه مانیز است، در گفتگو با خبرنگار کارآفرین نیوز ادامه داد: مانیز یک پروژه اجتماعی و محیط زیستی است که از سال ۱۳۹۴ شروع به فعالیت کرده و محصولات جایگزین پلاستیک را به شیوه عادلانه و در سیستم توانمندسازی زنان سرپرست خانوار به صورت خرده‌فروشی و انبوه تولید و عرضه می‌کند. وی با اشاره به اینکه محصولات این موسسه در راستای حفظ محیط زیست و تا حد امکان قابل بازیافت است، گفت: داستان این پروژه اجتماعی و کارآفرینی اجتماعی ما از زمانی شروع شد که آلودگی‌های محیط زیست و طبیعت در جاهای مختلف، توجه ما را جلب کرد بالاخص اینکه می‌دانستیم بخش اجتماعی ما و حتی دولت نمی‌توانند برای این موضوع، چاره مناسبی بیندیشند زیرا یک مساله اجتماعی است و باید از همین طریق حل و فصل شود. یادگار افزود: ما به دیگرسوی ماجرا یعنی زنان سرپرست خانوار نیز توجه داشتیم که مددجوی بخش اجتماعی و خیریه‌ها بودند و برای این افراد، فرصت‌های شغلی پایدار وجود نداشت و مجبور بودند محصولات خود را به صورت مقطعی در بازارچه‌ها عرضه کنند. یادگار، موسسه مانیز را محصول تلفیق دو پروژه آلودگی محیط زیست و اشتغال زنان سرپرست خانوار عنوان کرد و گفت: توانستیم از تلفیق این دو موضوع، مانیز را خلق کنیم و از طریق مانیز، محصول منطبق بر محیط زیست و جایگزین پلاستیک را تولید کنیم. وی با تاکید بر اینکه باید محیط‌هایی وجود داشته باشد که زنان سرپرست خانوار بتوانند مهارت به دست بیاورند و مثلا به یک خیاط حرفه‌ای تبدیل شوند، ادامه داد: مانیز مدل ناب کارآفرینی اجتماعی است که توانسته الگوپردازی کرده و این الگو را به جامعه ارائه دهد بطوریکه از یک مساله محیط زیستی، یک رویکرد کارآفرینی اجتماعی به نفع جامعه و برای بهبود شرایط زنان سرپرست خانوار خلق کرده است. یادگار کارآفرینی اجتماعی را یک فرایند اجتماعی خواند و افزود: هدف سازمانی که کارآفرین اجتماعی است باید اجتماعی باشد و ما توانمند کردن زنان سرپرست خانوار را به عنوان هدف انتخاب کردیم. وی ادامه داد: در ساختار کارآفرینی اجتماعی که غیرانتفاعی است، منع توزیع سود وجود دارد لذا در این ساختار، نباید عقلانیت اقتصادی بر عقلانیت اجتماعی غلبه کند زیرا اصولا کارآفرین اجتماعی بر اساس عقلانیت اجتماعی، با ابزار کسب و کار، در جهت حل مسائل جامعه قدم برمی‌دارد و کارآفرینان اجتماعی، همان کارآفرینان اقتصادی نیستند که رسیدن به سود را در اولویت دارند. مدیر موسسه مانیز بر این موضوع تاکید کرد که کارآفرین اجتماعی باید نهادهای خودش را داشته باشد و گفت: دنیای اصلی کارآفرین اجتماعی بخش غیرانتفاعی آن است، بر این اساس، با لنز کارآفرینی نباید به کارآفرینی اجتماعی نگاه کرد بلکه باید به فعالان اجتماعی یاد بدهیم که چطور می‌توانند از ابزارهایی به غیر از بازتوریع منابع، مانند ابزار کسب و کار، برای حل مسائل اجتماعی استفاده کنند. یادگار همچنین در مورد خلق مانیز گفت: زمانی که ما به کوهنوردی یا طبیعت‌گردی می‌رفتیم همیشه از وجود آلایندگی‌ها ناراحت بودیم تا اینکه من و همسرم با عشق، مانیز را بنیانگذاری و این کار را با دو نفر چرخکار شروع کردیم و الان بیش از ۱۰۰ نفر بطور مستقیم در مانیز اشتغال دارند. این کارآفرین اجتماعی با اشاره به اینکه جنبه معیشتی این کار برایمان اولویت نداشت، تاکید کرد: ما می‌خواهیم زمانی که آدم‌ها در سیستم مانیز قرار می‌گیرند حال دل‌شان خوب باشد و رضایت درونی داشته باشند، همچنین نمی‌خواهیم کیسه‌دوزان اعظم ایران باشیم بلکه می‌خواهیم کار دیگری انجام داده باشیم و الگویی از کارآفرینی اجتماعی را ارائه داده باشیم که روش نوآورانه داشته و به شکل خودبسنده اداره شده و حتی از دولت نیز کمک نخواسته است. یادگار همچنین توضیح داد: ما سرمایه‌گذار به معنای کسی که سود سرمایه دریافت کند، نداشته‌ایم و نمی‌توانیم داشته باشیم اما تامین‌کننده مالی برای پروژه‌ها داشته‌ایم یعنی کسانی که برای اهداف خیرخواهانه با ما مشارکت داشته‌اند. وی افزود: باید توجه داشته باشیم که سود با درآمد تفاوت دارد، مانیز به تمام اعضای تیم‌اش، از خیاط تا نیروی دفتری و... دستمزد می‌دهد و این دستمزد معادل کاری است که فرد انجام می‌دهد، اما جدا از درآمد، هیچ سودی به جیب هیچ کسی وارد نمی‌شود حتی هیات رییسه. علاوه بر این، کسب سود مستلزم افزایش قیمت محصولات است و ممکن است از سبد خرید اقشار مختلف خارج شود که دور از اهداف مانیز است. "مانیز" طی این سال‌ها در ۸ کارگاه در مناطق مختلف تهران برای ۱۰۰ زن سرپرست خانوار، فرصت شغلی ایجاد کرده است در حالیکه بیش از ۵۰۰ شرکت به مانیز، سفارش کار داده‌اند و مانیز توانسته بیش از ۲ میلیون کیسه پارچه‌ای تولید کند.
اتمام خبر
