به گزارش روابط عمومی نیروی انسانی، بانوی کارآفرین اجتماعی و بنیانگذار کافه داونتیسم گفت: زمانی که متوجه شدم حضور اجتماعی، کودکان مبتلا به سندرم داون و اوتیسم را خوشحال می‌کند تصمیم گرفتم این کافه را راه‌اندازی کنم تا محلی برای حضور اجتماعی آنها باشد. به گزارش کارآفرین نیوز؛ آیلین آگاهی کارآفرین اجتماعی و مربی موسیقی است که به بسیاری از کودکان استثنایی، از جمله کودکانی که سندرم داون و اوتیسم دارند، آموزش می‌دهد. او توانسته با همین کودکان بیش از ۳۰۰ کنسرت برگزار کند اما به گفته خودش، زمانی که متوجه شد این کودکان میل زیادی برای حضور در جامعه دارند به فکر راه‌اندازی یک کافه با حضور همین کودکان و نوجوانان افتاد و به همین خاطر نام کافه را "داونتیسم" برگرفته از "داون" و "اوتیسم" انتخاب کرد تا در میان انبوه کافه‌ها و رستوران‌ها، متفاوت و خاص باشد. آیلین آگاهی بنیانگذار کافه داونتیسم در گفتگو با خبرنگار کارآفرین نیوز گفت: هدف اولیه از راه‌اندازی این کافه، تشویق کودکان استثنایی و خانواده‌های آنها برای حضور مستمر در جامعه و نمایش توانمندی‌های آنها با وجود بیماری‌شان و بدنبال آن، ایجاد فضایی شاد برای مبتلایان به اختلال اوتیسم و سندرم داون بود تا معنی عمیق‌تری از زندگی را درک کنند و از زندگی عادی مانند دیگر مردم برخوردار شوند. این بانوی کارآفرین که در اولین گردهمایی زنان کارآفرین اجتماعی کشور مورد تقدیر قرار گرفت، به سپردن امور این کافه به جوانان و نوجوانان استثنایی اشاره کرد و ادامه داد: این اولین باری بود که چنین کافه‌ای افتتاح می‌شد که بتواند مبتلایان به این دو بیماری و اختلال را با همکاری مشترک با یکدیگر بکار بگیرد و از توانمندی آنها استفاده کند. وی درباره نحوه آشنایی‌اش با این بچه‌های خاص توضیح داد: من با این بچه‌ها آشنایی نداشتم، در سال ۱۳۷۸ بود که در مقطع پیش‌دانشگاهی درس می‌خواندم که مدیر یکی از مدارس استثنایی به من زنگ زد و از من برای مراسم خودشان دعوت کردند بنابراین من برای اجرای موسیقی به آن مدرسه رفتم و با این کودکان آشنا شدم، از آنجا به بعد، ارتباط من با این مدرسه و این بچه‌ها شروع شد اما واقعیت این است که در ابتدا، این ارتباط برایم سخت بود. آگاهی ادامه داد: پس از این بود که مرکز توانبخشی تهران از ماجرا باخبر شد و با من تماس گرفتند و از من دعوت کردند با آنها همکاری کنم تا ضمن همکاری با این مرکز، مطالعه درباره کودکان استثنایی و موسیقی درمانی را شروع کنم. این کارآفرین اجتماعی که در ابتدای راه‌اندازی کافه داونتیسم توانسته بود برای ۳۶ نفر از مبتلایان به داون و اوتیسم اشتغال ایجاد کند، تاکید کرد: این کافه توانست به این بچه‌ها احساس دیده شدن و موثر بودن بدهد خصوصا که اندک درآمدی هم دارند و این نکته برایشان بسیار مهم است. بنیانگذار داونتیسم ضمن اشاره به ارائه آموزش به این افراد، توضیح داد: در ابتدا این بچه‌ها به صورت شیفت‌های سه ساعته و چرخشی کار می‌کردند و چون آموزش دیده بودند از عهده کارها برمی‌آمدند تا جایی که برخی از آنها توانایی پختن کیک، تهیه شِیک و... را بلدند و مشتریان هم از آنها راضی هستند، علاوه بر این، در کافه، موسیقی زنده هم داشتیم که توسط همین بچه‌ها اجرا می‌شد. آگاهی تاکید کرد: ما به مشتریان‌مان یادآوری می‌کردیم که این کافه توسط بچه‌های خاص اداره می‌شود و هیچگاه از واژه بیماری استفاده نمی‌کردیم. موسس این کافه البته گلایه‌های زیادی از نهادهای حمایتی از جمله بهزیستی دارد و می‌گوید که در هنگام تاسیس این کافه در سال ۱۳۹۷ وعده‌های زیادی در مورد حمایت دادند که عملی نشد. این مربی موسیقی به بیان جنبه‌های آموزش‌های موسیقی به این کودکان پرداخت و گفت: از سال ۱۳۸۳ که اولین کنسرت را با حضور این بچه‌ها برگزار کردم متوجه شدم که میل زیادی برای دیده شدن دارند و این کار باعث ایجاد روحیه و شادی در آنها می‌شود اما طبعا نمی‌توانستم از همه آنها در کنسرت‌ها استفاده کنم، بر این اساس، کافه داونتیسم جایی شد برای حضور اجتماعی این بچه‌ها. این کارآفرین ادامه داد: زمانی که در سال ۱۳۹۷ این کافه افتتاح شد ۱۰ نفر در کافه بودند و آن را اداره می‌کردند اما این تعداد افزایش یافت و به بیش از ۳۰ نفر رسید تا اینکه کافه از ونک به دریاچه چیتگر منتقل شد و به این نتیجه رسیدم که بهتر است همه امور کافه را به خود این بچه‌ها و خانواده‌هایشان بسپارم، لذا امور کافه کاملا به همین بچه‌ها و خانواده‌هایشان واگذار شد. وی به اشتغال غیرمستقیم برای سایر کودکان استثنایی اشاره کرد و افزود: در تمام این دوران، به غیر از کسانی که در کافه کار می‌کردند، برخی بچه‌های خاص، برای ما، دستبند، قالی و... می‌بافتند یا گلدان و... درست می‌کردند و در کافه به مشتریان فروخته می‌شد و پول آن به خود آنها برمی‌گشت. آگاهی تاکید دارد که دیگر برای جلب حمایت نهادهای حمایتی خسته شده است و می‌گوید: این در حالی است که در دوران کرونا، کافه با رکود مواجه بود و پس از آن نیز مالک ساختمان کافه در چیتگر خواستار تخلیه آن شد. از این کارآفرین پرسیدیم که تفاوت‌های استفاده از نیروی کار معمولی با استفاده از نیرویی که سندرم داون یا اوتیسم دارد، چیست؟ که پاسخ داد: اگر با نیروی معمولی، کار یک کافه را شروع کنیم برای یک کافه ۵۰ مترمربعی یک یا دو نفر هم کفایت می‌کند و به سودآوری می‌رسیم اما اگر با افراد خاص، کار را شروع کنیم در واقع سودآوری را حذف کرده‌ایم و هدف چیز دیگری مانند آوردن این افراد به درون جامعه است، بالاخص اگر تعداد این افراد، زیاد شود کار سخت‌تر می‌شود.
اتمام خبر
