به گزارش روابط عمومی نیروی انسانی، مؤسسه خیریه هم‌اندیشان محبت شرایطی را برای همه افراد محله فراهم کرده تا توانایی‌هایشان را نشان بدهند. همشهری آنلاین- وحید یگانه: همواره افرادی در جامعه دیده می‌شوند که به تعبیر من جامانده هستند. کسانی که بنا به هر دلیلی در کوران زندگی دچار مشکلاتی شده اندو نیاز دارند که فرصتی به دست آورند که به شرایط بهتر سابق برگردند یا شرایط را برای خود بهبود ببخشند. افراد دیگری هم هستند که زندگی معمول و عادی خود را دارند و چه بسیار رؤیاها و اندیشه‌های مثبت در جهت بهبود اوضاع و احوال خود و هم‌محله‌ای‌هایشان، در سر می‌پرورانند اما فرصت بروز این افکار به آنها دست نمی‌دهد. مؤسسه خیریه هم‌اندیشان محبت شرایطی را برای همه افراد محله فراهم کرده است تا با حضور خود در این مؤسسه فرصت نشان دادن توانایی‌هایشان را بیابند. خبرنگار همشهری محله گزارشی از فعالیت‌های این مؤسسه تهیه کرده است. معصومه صفری، مربی مرکز درباره مدت زمان حضورش در مؤسسه خیریه هم‌اندیشان محبت می‌گوید: «حدود یک سال است که در این مؤسسه فعالیت دارم. قبل از این آموزشگاهی داشتم که به‌خاطر هزینه‌های بالایش ناچار شدم که به فعالیت‌های آن پایان دهم. من همیشه این خواسته درونی را داشته‌ام که اگر روزی مربی شدم، در یک مکان با هزینه‌های پایین به علاقه‌مندان آموزش دهم.» وی درباره افرادی که به این مؤسسه مراجعه می‌کنند، می‌گوید: «افراد از قشرهای مختلف به اینجا مراجعه می‌کنند، اما اولویت با افرادی است که تحت نظر بهزیستی یا سرپرست خانواده هستند. همان‌طور که می‌بینید اینجا یک مکان دانشکار است که باید در امر آموزش فعال باشد و زمینه فعالیت برای هنرجوها را فراهم کند.» صفری درباره بازدهی آموزش‌های داده شده به هنرجوهای این مؤسسه می‌گوید: «به جرئت می‌توانم بگویم که ۹۰ درصد بچه‌ها توانسته‌اند پس از آموزش‌ها مشغول به کار شوند. یکی در مزون، دیگری در تولیدی و بسیاری دیگر به صورت خوداشتغالی داخل منزل فعالیت می‌کنند. حتی آن خانمی که هیچ‌کدام از این کارها را نمی‌خواسته و انجام نداده به اعتقاد من با آموزش در اینجا به اقتصاد خانواده کمک کرده است. حتی کسانی را داشته‌ایم که در همین رشته‌ها مشغول به تحصیل شده‌اند، با گرفتن همین گواهی‌های مهارت. همین گواهی‌ها تطبیق داده می‌شود و کسانی که در سیستم آموزش و پرورش دیپلم ندارند، می‌توانند همین گواهی‌ها را با دیپلم تطبیق دهند.» به هدفی که می‌خواستم رسیده‌ام معصومه صفری درباره رشته‌های آموزشی در این مؤسسه می‌گوید: «رشته‌های آموزشی شامل نازک‌دوزی، ضخیم‌دوزی، لباس شب و عروس، مولاژ، مانتو، پیراهن و لباس بچه‌گانه است و مدت زمان آموزش ما هم مطابق دستورالعمل سازمان فنی حرفه‌ای ۶ ماه محسوب می‌شود. خانم‌هایی که دنبال یادگرفتن یک هنر نیستند اشتباه می‌کنند، چون علاوه بر آرامش به اقتصاد خانواده هم کمک می‌کنند. من هنرجوی خیاطی داشتم که از لحاظ اقتصادی هیچ نیازی به کار کردن در رشته‌ای که کلاس می‌آمد نداشت اما می‌گفت: وقتی خیاطی می‌کنم آرامش پیدا می‌کنم.» او درباره هدفی که در کار آموزش دنبال می‌کرده است، می‌گوید: «می‌شود گفت به هدفی که می‌خواسته‌ام رسیده‌ام، چون هدفم این بوده که یک مکان وجود داشته باشد که بتوانم با شهریه‌های پایین به هنرجوها آموزش بدهم که به یکی از مشکلات ما تبدیل شده است. از آنجا که هزینه آموزش‌های ما پایین است، این تصور برای دیگران پیش می‌آید که کیفیت آموزشی پایین است، در حالی که این‌طور نیست.» وی درباره سایر اهداف خود می‌گوید: «یکی از کارهایی که دوست داشتم این بوده است که هنرجوها بتوانند تولیدی راه‌اندازی کنند و من در حد توانم آنها را راهنمایی کرده‌ام.» می‌خواهم در این کار بهترین باشم مصطفی افشارمنش یکی از هنرجوهای مؤسسه است. او درباره علایق خود می‌گوید: «من علاقه خیلی زیادی به مد و لباس دارم. وقتی یک لباس را می‌بینم فکر می‌کنم که مثلاً تغییری در آن ایجاد شود خیلی قشنگ‌تر می‌شود. ضمن اینکه از بچگی هم این علاقه را داشتم.» وی درباره شروع دوره‌های آموزشی‌اش می‌گوید: «شهریور ماه سال ۹۰ کارم را شروع کردم. در آموزشگاه خانم صفری، ابتدا نازک‌دوزی و بعد دوره مانتو و عروس را نزد ایشان یاد گرفتم. اینجا هم بیشتر کار تولید را انجام می‌دهیم و همچنین قلق‌های دوخت را هم به من یاد می‌دهند.» نظر مصطفی درباره درآمد این حرفه چنین است: «از لحاظ کسب درآمد خوب است ولی به شرط اینکه بتوانی ایده‌های خوب بدهی.» وی می‌گوید: «هدف من این است که در این کار بهترین باشم. بزرگ‌ترین مرد طراح ایران شوم و خوب می‌دانم که روزی این اتفاق خواهد افتاد.» وی درباره تفاوت‌های این کار بین زنان و مردان می‌گوید: «به نظر من زن و مرد با هم برابرند، هرچند بعضی کارها زنانه است اما این کار فقط مخصوص خانم‌ها نیست. در خیلی از نقاط دنیا این موضوع جا افتاده و شاید بهترین خیاطان دنیا هم مرد باشند.» وی تلاش را عامل مهم بالا بردن کیفیت کار خود می‌داند و می‌گوید: «برای راه‌اندازی یک مرکز تولیدی، من اقدام خودم را انجام داده‌ام و امیدوارم که در آینده‌ای نه چندان دور بتوانم به اهداف خود دست یابم.» این جوان پرتلاش به سایر علاقه‌مندان به کار دوخت چنین توصیه می‌کند: «اول باید بررسی کنند و ببینند چه چیزی را بیشتر دوست دارند. مثلاً یکی از دوستانم خیلی طراحی و نقاشی خوبی داشت. من او را تشویق می‌کردم که این کار را دنبال کند. اما او علاقه‌ای نشان نمی‌داد تا اینکه او را به اینجا آوردم و علاقه‌مند شد.» سختی کار تولید، فروش آن است میترا مخصوص از دیگر هنرجوهای مؤسسه درباره چگونگی آغاز فعالیتش در این مؤسسه می‌گوید: «خواهرم کار خیاطی انجام می‌داد، از یک سال پیش تصمیم گرفتیم که یک کارگاه راه‌اندازی کنیم. ما هم با یک سرمایه این کارگاه را راه‌اندازی کردیم و به کار سری‌دوزی مشغول شدیم.» وی درباره کار خیاطی می‌گوید: «خیاطی کار جذابی است. من خودم ابتدا فقط مدرک نازک‌دوزی داشتم و الان دارم دوره لباس عروس را می‌بینم. به‌طور کلی خیاطی حرفه جذابی است که درآمد خوبی هم دارد. ۱۲ سال پیش مدرک نازک‌دوزی‌ام را گرفتم و در این مدت کارهایی را در خانه انجام می‌دادم. بعد تصمیم گرفتیم با همکاری خواهرم این کار را توسعه دهیم.» میترا مخصوص هدف خود را چنین بیان می‌کند: «ما قصد داشتیم که با خرید چند چرخ خیاطی افراد دیگری را جذب کنیم تابه کار تولید عمده برسیم. دو سری هم تولید عمده کردیم و به فروش رساندیم، اما هنوز به آن هدف اصلی نرسیده‌ایم. فکر می‌کنم نیاز به زمان بیشتری داشته باشیم. البته ما سعی داشته‌ایم که هزینه‌های کلی‌مان را از طریق سری‌دوزی تأمین کنیم و در کنار آن به کار تولید هم بپردازیم.» وی درباره سختی‌های کار تولید می‌گوید: «بیشترین سختی کارتولید، فروش آن است. چون پیدا کردن آن بازار فروش خیلی کار سختی است. ما چند سری مقنعه تولید کردیم برای مشهد و تبریز که فروش خوبی داشتند.» مخصوص در ادامه می‌گوید: «ما چون نوپا هستیم، وقتی وارد بازار کار می‌شویم، ما را جدی نمی‌گیرند و سنگ‌اندازی‌هایی انجام می‌دهند. حتی در کار سری‌دوزی هم هر کسی به ما اعتماد نمی‌کند که کارش را به ما بسپارد. این اعتماد در طول زمان حاصل می‌شود.» استفاده رایگان از امکانات پریسا مخصوص دیگر هنرجوی مؤسسه می‌گوید: «از ۵ ماه پیش به اینجا آمدم. من هیچ‌وقت قبل از این آموزش رسمی را که مرتبط با خیاطی باشد ندیده بودم و پیش از این به‌صورت تجربی کار می‌کردم. وقتی امکان تشکیل شرکت تعاونی فراهم شد به موازات اینکه اقدام کردیم برای تأسیس شرکت، این مکان را در اختیارمان قرار دادند تا بتوانیم از این مکان تقریباً به رایگان استفاده کنیم. الان هم چند ماهی است که در این خیریه کار می‌کنیم و همزمان آموزش هم می‌بینم تا مدرکم را بگیرم. در حال حاضر در حال گذراندن دوره نازک‌دوزی و مانتو هستم.» وی درباره هدفش می‌گوید: «تصمیمی که از روز اول گرفتیم این بود که بتوانیم یک برند را به ثبت برسانیم. خودمان طراحی کنیم، تولید کنیم تا بتوانیم محصولاتمان را در بازار بفروش برسانیم.» توصیه پریسا مخصوص به هم‌محله‌ای‌ها این‌گونه است: «من همیشه به خانم‌های هم‌محله‌ای‌ام توصیه می‌کنم که این کار را تجربه کنند حتی آنهایی که علاقه‌ای به کار خیاطی ندارند، حداقل یک بار امتحان کنند؛ وقتی حاصل کار خودشان را ببینند خود به‌خود علاقه‌مند می‌شوند.» وی درباره سختی‌های یادگیری کار خیاطی می‌گوید: «به نظر من هر کسی که علاقه داشته باشد، سخت نیست. فکر می‌کنم چون یک کار سلیقه‌ای و گسترده است به‌طوری‌ که شخص قدرت مانور دارد سخت نیست، جذاب است. مثل وقتی کسی می‌خواهد یک مدل طراحی کند چون از یک مدل خیلی مدل‌های دیگر می‌شود درآورد؛ خودبه‌خود یادگیری را ساده می‌کند. من خیاطی را دوست دارم و فکر می‌کنم هر خانم ایرانی خیاطی را یاد بگیرد خیلی می‌تواند به او کمک کند.» باید کمک‌های نقدی را به سمت دیگری هدایت کنیم علی شاملو، مدیر مؤسسه خیریه هم‌اندیشان محبت، درباره این مجموعه می‌گوید: «این مکان برای آموزش و اشتغال تأسیس شده است. این مجموعه زیر نظر بهزیستی است وبه‌صورت خصوصی اداره می‌شود و هدف ما توانمند ساختن افراد مختلف است. ما از آموزش شروع می‌کنیم و حتی زمینه ایجاد اشتغال را هم برای هنرجویان فراهم کرده‌ایم.» وی درباره درآمدزایی این مرکز می‌گوید: «درآمدزایی مربوط به افرادی است که اینجا کار می‌کنند. به‌عنوان مثال افرادی که اینجا کار می‌کنند به‌صورت رایگان از این مکان استفاده می‌کنند. در کل اینجا درآمدزایی برای مجموعه ندارد.» وی درباره اهداف مجموعه در این محله می‌گوید: «ما در این محله شروع کارمان به‌صورت خیریه بود، کمک به افراد آسیب دیده جامعه؛ اما ادامه راه تغییر مسیر دادیم و به کار اشتغالزایی پرداختیم، مانند این ضرب‌المثل که به جای دادن ماهی، ماهیگیری را آموزش دهیم. کلاس‌های ما برای این افراد رایگان برگزار و در پایان مدرک فنی حرفه‌ای اعطا می‌شود.» وی درباره طرح‌های آینده مؤسسه می‌گوید: «طرح «آ. وآ» (آموزش و اشتغال معتادان بهبود یافته) از تیرماه شروع می‌شود و این افراد یا به‌صورت خودجوش می‌آیند یا از طریق کمپ‌ها و مراکز بهزیستی به ما معرفی می‌شوند. هفته پیش با کمپ‌ها جلسه داشتیم تا این افراد برای آموزش نزد ما بیایند، ما قصد داریم ‌کاری را به آنها آموزش دهیم که در حد حوصله آنها باشد، چون این افراد کم حوصله‌اند. خیلی از این افراد وقتی به جایی مراجعه می‌کنند به آنها کار نمی‌دهند، به خاطر اعتیادشان. ۹۸‌درصد این افراد معتاد دوباره به سمت اعتیاد برمی‌گردند، چون بیکار هستند.» شاملو در باره حمایت‌هایی که باید از این مؤسسه صورت بگیرد، می‌گوید: «اول باید بگویم که خیریه‌ها باید کمک‌های نقدی را در حد توان تعطیل کنند. زمانی که کمک‌های نقدی صورت بگیرد کسی به سمت اشتغال نمی‌آید. باید از کمک‌های نقدی جلوگیری شود و در حد توان برای ایجاد اشتغال برنامه‌ریزی کرد. آموزش‌های مهارتی در هر جایی به درد می‌خورد هم در داخل خانه و هم در مکان‌های دیگر. ما باید کمک‌های نقدی را به سمت دیگری هدایت کنیم.» طرح «راه‌اندازی بازارچه کارآفرینی و فروش مشاغل خانگی» دراین طرح فروش محصولات خانگی و تولیدی مددجویان مؤسسه هم‌اندیشان محبت در قالب بازارچه دائمی و راه‌اندازی خیابان هنر و صنایع‌دستی به‌صورت روزانه صورت می‌گیرد. هدف از این طرح کمک به صاحبان مشاغل خرد و کارآفرینان در حوزه‌های بازاریابی، فروش محصولات به‌صورت خرد، تعامل با خریداران، ساماندهی دستفروشان محلی در قالب بازارچه و ایجاد محیط امن برای فعالیت اقتصادی بانوان است. اجرای این طرح به‌صورت ایجاد بازارچه دائمی و غرفه‌های فروش محصولات کارآفرینی و مشاغل خرد ایجاد شده توسط مؤسسه در محوطه باز گاراژ با استفاده از سازه‌های فلزی به همراه راه‌اندازی خیابان هنر و صنایع‌دستی در روزهای خاص است. راه‌اندازی مطابق با برنامه زمانبندی سه ماهه است، ابتدا افتتاحیه و آغاز به کار فعالیت بازارچه همزمان با نیمه ماه مبارک رمضان است. سپس فروش در نیمه دوم ماه مبارک رمضان، تبلیغات محیطی و منطقه‌ای و افتتاحیه رسمی همزمان با جشن عید سعید فطر صورت می‌گیرد. همچنین در راستای همین برنامه‌ها راه‌اندازی بازارچه ویژه بازگشایی مدارس، دعوت از هنرمندان محلی برای حضور در بازارچه و عرضه صنایع‌دستی، دعوت از هنرمندان هنرهای تجسمی و برگزاری کارگاه‌های حضوری، دعوت از معتمدان محلی، مسئولان منطقه‌ای، پیشکسوتان و ریش سفیدان محله‌ها، اعضای شورایاری، برای حضور و بازدید از بازارچه از جمله برنامه‌هاست. طرح «آموزش و اشتغال معتادان بهبودیافته» مؤسسه خیریه هم‌اندیشان محبت می‌کوشد تا با بهره‌گیری از توان و تجربه «آموزش، ایجاداشتغال، و حمایت از مشاغل خرد» که در سالیان متمادی اندوخته، همگام با سایر متولیان این حوزه به آموزش منتهی به اشتغال معتادان بهبود یافته و در حال بهبودی بپردازد. نام این طرح «آموزش و اشتغال معتادان بهبودیافته» است و به بررسی راهکارهای عملیاتی برای آموزش واشتغال موقت و دائم معتادان بهبود یافته با همکاری نهادهای ذی‌ربط می‌پردازد. مخاطبان و نهادهای همکار این طرح عبارتند از: معاونت اجتماعی ستادمبارزه با مواد مخدر، معاونت اجتماعی و مددکاری نیروی انتظامی، معاونت اجتماعی مناطق شهرداری تهران، مدیران مراکز اشتغالزایی و کارآفرینی بهزیستی، مدیران مراکز آموزش فنی و حرفه‌ای، مدیران منطقه‌ای گروه معتادان گمنام و... در این حوزه مهارت‌هایی اعم از مهارت‌های ارتباطی، اعتمادبه نفس و خودباوری، حرفه‌آموزی، توانمندسازی اجتماعی، مهارت‌های ارتباط مؤثر و فعالیت گروهی به افراد آموزش داده می‌شود. مراحل اجرای این طرح شامل بررسی و ارزیابی گروه مخاطبان، مشاوره فردی و گروهی برای هرکدام از مخاطبان، بررسی و ارزیابی بازار کار و انتخاب مشاغل پرطرفدار، راه‌اندازی بازارچه فروش محصولات، حمایت معنوی از خانواده‌های آموزش گیران، توانمندسازی اجتماعی و ارتباطی مهارت‌آموزان است.

اتمام خبر

CAPTCHA