به گزارش روابط عمومی نیروی انسانی، منصوره بیگم حسینی، بانوی ۵۶ ساله از توابع بخش تاکستان و ساکن روستای دیال‌آباد است که با وجود کمبودها و مشکلات توانسته زمینه اشتغال ۱۵۰ نفر را فراهم کند. به گزارش بازارکار از پایگاه اطلاع‌رسانی کمیته امداد، برخی انسان‌ها چنان همت بلندی دارند که با نقش‌آفرینی خود در خانواده و جامعه اثرگذار هستند. این افراد همیشه به دنبال موقعیت‌سازی هستند و از موانعی که بر سر راه آن‌ها قرار می‌گیرد، نه تنها هراسان نمی‌شوند بلکه به بهترین نحور از آن بهره می‌برند. در زمینه اشتغال‌زایی و کارآفرینی نه تنها در مردان بلکه به وفور در میان زنان نیز شاهد افراد پرتلاش و کارآفرینی هستیم که برای خود و خانواده‌های زیادی شغل و منبع درآمد ایجاد کرده‌اند. منصوره بیگم حسینی، بانوی ۵۶ ساله از توابع بخش تاکستان و ساکن روستای دیال‌آباد است که با وجود کمبودها و مشکلات با روحیه بسیجی و جهادی توانسته پای اهدف خود بایستد و زمینه اشتغال ۱۵۰ نفر را فراهم کند. وی می‌گوید: در زمان کودکی من گلیم‌بافی شغل رایج زنان روستا بود و من هم از مادرم و مادربزرگم این حرفه را آموخته بودم و اوقات بیکاری مشغول فعالیت می‌شدم. این بانوی کارآفرین بیان می‌کند: به سن ۱۸ سالگی که رسیدم با توجه به علاقه‌ای که داشتم تصمیم گرفتم دوره‌های آموزشی خیاطی را بگذرانم. وی ابراز می‌کند: دوره‌های آموزشی خیاطی را در یکی از آموزشگاه‌های شهر قزوین گذراندم بعد به همراه پدرم برای خرید چرخ به بازار رفتیم به خاطر دارم که آن روز فروشنده گفت که شغل بسیار سختی انتخاب کرده‌ای؛ اما من چون علاقه زیادی داشتم بسیارخوشحال بودم. این بانوی کارآفرین اذعان می‌کند: از همان روزهای ابتدایی شروع به دوخت‌ودوز کردم و با توجه به علاقه‌ای که داشتم، تصمیم گرفتم دوره‌های آموزشی برای زنان روستا برگزار کنم. وی اضافه می‌کند: بعد از ازدواج هم همچنان علاوه‌بر خانه‌داری به کارهای آموزش خیاطی ادامه می‌دادم تا اینکه ۲۵ سال پیش چند نفر کارشناس از جهاد کشاورزی به روستا آمدند تا شخصی را به عنوان رابط کشاورزی انتخاب کنند. حسینی عنوان می‌کند: از بین ۲۰ شرکت‌کننده قرعه به نام من افتاد و به عنوان رابط کشاورزی انتخاب شدم به همین دلیل باید در کلاس‌های آموزشی جهاد هم شرکت می‌کردم. این بانوی کارآفرین ادامه می‌دهد: جهاد کشاورزی برای رابطین، دوره‌های آموزشی اشتغال‌زایی و دیدار با بانوان شاغل و کارآفرین برگزار می‌کرد؛ آن زمان دخترم نوزاد بود به همین دلیل در تمام کلاس‌ها و بازدیدها همراهم می‌بردم. وی با بیان اینکه در کنار خیاطی به زنبورداری هم می‌پردازد، می‌افزاید: بعد از گذراندن دوره‌های آموزشی زنبورداری، سازمان جهاد کشاورزی ۲ کلنی زنبور به صورت رایگان در اختیار ما قرار داد. حسینی اظهار می‌کند: زنبورداری را با دو کلنی آغاز کردم و اکنون به حدود ۵۰ کلنی رسیده ، گرچه میزان آن‌ها هر سال افزایش می‌یابد اما با توجه به محدودیت فضا و شرایط نگهداری، مازاد کلنی‌ها را به فروش می‌رسانیم. این کارآفرین ادامه می‌دهد: طبیعت زنبور طوری است که در فصل سرما باید به مناطق گرمسیری کوچ داده شوند به همین دلیل نیم فصل دوم آن‌ها را در روستای سهال شهر سوادکوه استان مازندان نگهداری می‌کنیم. وی ابراز می‌کند: برگزاری کلاس‌های آموزش خیاطی نیز همچنان ادامه داشت اما چون دیپلم رسمی نداشتم سازمان فنی‌وحرفه‌ای اجازه برگزاری آزمون در روستا را نمی‌داد به همین دلیل کارآموزان برای آزمون به تاکستان مراجعه کردند. حسینی ادامه می‌دهد: برای اینکه بتوانم آزمون‌ها را در خود روستا برگزار کنم تصمیم گرفتم که ادامه تحصیل دهم که خوشبختانه در ۴۸ سالگی توانستم دیپلم رسمی آموزش‌وپرورش در رشته خیاطی را اخذ کنم. وی با بیان اینکه تاکنون ۱۵۰ نفر را تعلیم خیاطی داده است، عنوان می‌کند: بعد از اخذ دیپلم رسمی با همکاری سازمان فنی‌وحرفه‌ای، آزمون دوره‌های خیاطی را در روستا برگزار می‌کردیم. این بانوی کارآفرین با اشاره به اینکه سه فرزند دارد، ابراز می‌کند: فرزند اولم که به مدرسه رفت، با پیشنهاد مدیر مدرسه برای سفارش لباس مدارس به آموزش‌وپرورش معرفی شدم. حسینی با بیان اینکه ۲۰ سال سابقه دوخت لباس مدرسه را دارد، تصریح می‌کند: ابتدا دوخت لباس مدارس را به تنهایی انجام می‌دادم اما با توجه به اینکه از سال‌های بعد دوخت لباس مدارس چند روستای اطراف را نیز پذیرفتم، شرایط برایم سخت‌تر شد. وی ابراز می‌کند: با مشورت همسرم تصمیم گرفتم یک تولیدی راه‌اندازی کنم اما چون سرمایه چندانی برای شروع کار نداشتیم سعی می‌کردم تمام درآمد خیاطی را پس‌انداز کنم تا بتوانم چند چرخ خیاطی خریداری کنم. این بانوی کارآفرین ادامه می‌کند: همچنین در کنار دوخت لباس مدارس که به صورت فصلی بود از تولیدی‌های دیگر نیز سفارش دوخت می‌پذیرفتم. حسینی تصریح می‌کند: با توجه به وسعت کار، یک کارگاه راه‌اندازی کردم و تصمیم گرفتم از ظرفیت کارآموزانم کمک بگیرم به طوری که اکنون پنج نفر به صورت مستقیم در تولیدی خودم و ۱۵ نفر نیز از طریق معرفی به تولیدی‌های دیگر در منازل مشغول به کار هستند. وی عنوان می‌کند: بیشتر کارآموزانم را که نیاز مالی داشتند به یک فروشنده در تاکستان معرفی کردم تا بتوانند به صورت اقساطی چرخ خیاطی خریداری کنند. این بانوی کارآفرین اذعان می‌کند: پیشه اصلی مردم روستای دیال‌آباد کشاورزی، دامداری، گلیم بافی، خیاطی و پخت نان محلی است. حسینی ابراز می‌کند: اکنون حدود ۱۵۰ نفر از مردم روستا معیشت خود را با پخت نان محلی می‌گذرانند در همین راستا پیشنهاد کردند در صورتی که پخت نان محلی در شرکت تعاونی ثبت شود، ماهانه آرد سهمیه‌ای با نرخ دولتی هر کیسه ۸۰ هزار تومان به ما تعلق می‌گیرد چون در حال حاضر بابت هر کیسه ۳۰۰ هزار تومان می‌پردازیم. این بانوی کارآفرین عنوان می‌کند: در حال حاضر پیگیرهستیم که تعاونی به ثبت برسد اما تاکنون این اقدام صورت نگرفته است. حسینی ادامه می‌دهد: نان‌های محلی مشتری خاص خود را دارد بنابراین هر فردی سفارش لازم را از متقاضیان دریافت کرده و به تعداد لازم نان پخت می‌کند که معمولا به تاکستان، قزوین و حتی تهران هم ارسال می‌شود. وی با بیان اینکه ۵۰۰ بانوی بسیجی در پایگاه روستای دیال‌آباد عضو هستند، اذعان می‌کند: صندوق قرض‌الحسنه‌ای در حسینیه روستا تشکیل دادیم و هر فردی که نیاز مالی داشته باشد را در اولویت قرار داده و به او تسهیلات خانگی می‌پردازیم. این بانوی کارآفرین بیان می‌کند: طی سال‌های اخیر یک مربی فرش‌بافی از فنی وحرفه‌ای تاکستان به روستای دیال‌آباد مراجعه کرد و از آنجایی که زنان روستا از گذشته در این شغل تبحر خاصی داشتند برای گرفتن مدرک در یک دوره سه روزه شرکت کردند و ۸۰ نفر توانستند مدرک فرش‌بافی گرفته و از آن طریق برای خود بیمه قالی‌بافی پرداخت کنند. وی بیان می‌کند: در حال حاضر چندین نفر از بانوان روستا به گلیم‌بافی مشغول هستند و تولیدات آنان را در نمایشگاه‌هایی که از سوی جهاد کشاورزی، صنایع دستی و یا سپاه در تاکستان برگزار می‌شود به فروش می‌رسانیم. این بانوی کارآفرین اذعان می‌کند: متاسفانه بازاریابی خوبی در زمینه عرضه محصولات نداریم؛ مسئولین شهرستان چندین بار وعده دایر کردن بازارچه دائمی در آزادراه قزوین را داده‌اند اما تاکنون اجرایی نشده است. وی با اشاره به نامه نگاری به ریاست جمهوری در سفر اخیر رئیسی به قزوین ادامه می‌دهد: برای دریافت وام به بانک کارآفرینی تاکستان معرفی شدم اما عوامل بانک اعلام کردند که این تسهیلات تنها به بانوان سرپرست خانوار تعلق می‌گیرد؛ برای پیگیری بیشتر به فرمانداری و استانداری هم مراجعه کردم اما نتیجه‌ای نداشت. حسینی عنوان می‌کند: به عنوان مسئول پایگاه بسیج به کمیته امداد امام خمینی پیشنهاد دادم که برای بانوان روستایی از طریق برگزاری کلاس‌های آموزشی و پرداخت تسهیلات اشتغال‌زایی کنند که خوشبختانه موثر واقع شد. وی ادامه می‌دهد: اکنون چندین نفر را به تولیدی‌های تاکستان معرفی کردیم که بتوانند برای خود سفارش بپذیرند. این بانوی کارآفرین در پایان می‌گوید: انتظار داریم که زمینه اشتغال برای مردم روستا فراهم شود چون علاوه بر درآمدزایی به عنوان بازوان تولید در جامعه عمل می‌کنند
اتمام خبر
