به گزارش روابط عمومی نیروی انسانی،
توافق نزدیک است!

سخنگوی وزارت خارجه آلمان تاکید کرد که ایران و 6 کشور قدرتمند جهان در آستانه دستیابی به توافقی سیاسی در چارچوب مذاکرات هسته ای هستند.
«مارتین شفر» در گفت وگو با نمایندگان رسانه های خارجی در برلین گفت: «فرانک والتر اشتاین مایر» وزیر خارجه آلمان به دنبال مذاکرات فشرده سه ساعته در لندن در روز شنبه با ارزیابی اظهارات همتایان فرانسوی، انگلیسی و آمریکایی خود درباره اینکه «راه حلی دیپلماتیک در دسترس است» موافق است.

شفر گفت: در حالی که همه طرف های مذاکره کننده هنوز هم با برداشتن گام های مهمتر و دشوارتری در مذاکرات مواجه هستند اما توافق نزدیک است.

سخنگوی وزارت خارجه آلمان به نقل اشتاین مایر گفت، ما هرگز تا این اندازه به حصول توافق نزدیک نبودیم.

شفر تاکید کرد: ما پیشرفت های امیدوارکننده ای در روند مذاکرات هسته ای در چند هفته گذشته داشتیم.

آخرین دور مذاکرات ایران و گروه پنج به علاوه یک جمعه گذشته پس از یک دوره مذاکرات جدی و فشرده بین دیپلمات های ارشد ایران، آمریکا و اتحادیه اروپا در شهر لوزان سوییس پایان یافت.

به گفته شفر، مذاکرات در سطح سیاسی از پنجشنبه این هفته از سرگرفته می شود. وی امکان حضور وزیران هفت کشور مذاکره کننده در دور بعدی مذاکرات را تکذیب نکرد.

به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از ایرنا، ایران و گروه پنج به علاوه یک متشکل از آمریکا، انگلیس، فرانسه، چین، روسیه و آلمان تا 9 تیرماه امسال فرصت دارند به توافقی جامع درباره برنامه هسته ای ایران دست یابند.

موسویان: مذاکره کنندگان از هر زمان دیگر به توافق نزدیک ترند

«ختم بحران هسته ای ایران، می تواند راه را برای همکاری های دو قدرت تاثیرگذار ایران و آمریکا را برای صلح و ثبات خاورمیانه باز کند و این مسیری است که می تواند آغاز اعتمادسازی و رفع خصومت دیرینه ایران و آمریکا باشد.»شاید این جمله، شاه بیت گفته های سید امیرحسین موسویان، عضو ارشد پیشین تیم مذاکره کننده ایران در دولت اصلاحات باشد.
سفیر ایران در آلمان، رئیس کمیته سیاست خارجی و معاونت دبیر شورای عالی امنیت ملی در زمان دبیری حسن روحانی در این شورا تنها بخشی از سمت ها و مسئولیت های قبلی سید حسین موسویان است. این دیپلمات ارشد اسبق که از ابتدای پرونده هسته ای ایران، عضویت در تیم مذاکراتی را در کارنامه خویش داشته است، در گفت وگوی پیش رو به تشریح مذاکرات هسته ای ایران و ۱+۵ در سال ۹۳ می پردازد.
موسویان معتقد است «در مجموع مذاکرات موفق بود زیرا: اولا؛ طرفین کاملا قانع شدند که طرف مقابل جدی است و قصد بازی با زمان ندارد، ثانیا؛ قدرت های جهانی دو اصل اساسی مورد نظر ایران را پذیرفتند. اینکه ایران در خاک خود برای تامین نیاز داخلی اش غنی سازی داشته باشد و در نهایت هم همه تحریم ها برداشته شود.»
این عضو ارشد اسبق تیم مذاکره کننده هسته ای، روند برداشته شدن تحریم ها، ظرفیت غنی سازی و دامنه بازرسی های آژانس را سه معضل بزرگ مذاکرات هسته ای در سال ۹۳ می داند که تا حصول توافق نهایی هم همین سه محور دشوار ترین بخش مذاکرات خواهد بود.
وی در خصوص تیم مذاکره کننده کنونی کشورمان اعتقاد دارد آن ها دیپلمات های کارکشته ای هستند و به نحو قابل قبولی هم کار مذاکرات را به پیش برده اند و از این بابت باید قدردان زحمات و تلاش هایشان باشیم. درباره دیپلمات های اعضای ۱+۵ هم می گوید؛ آن ها کارکشته ترین دیپلمات های خود را به میدان آورده اند.
موسویان، نتانیاهو نخست وزیر اسراییل را رییس مخالفان جهانی در مقابل ایران در مذاکرات هسته ای می داند که عربستان به عنوان رهبر برخی از کشورهای عربی، سمت نایب رییسی اسراییل در مخالفت های جهانی را به عهده دارد. او تاکید دارد که در داخل آمریکا هم بخش عمده ای در واقع تحت تاثیر اسراییل و کشورهای عربی ساز مخالفت می زنند. پژوهشگر کنونی دانشگاه پرینستون آمریکا در این گفت وگو، بیان می کند که مذاکره کنندگان از هر زمان دیگری به توافق نزدیک ترند و شانس توافق بسیار جدی و بالاست.
به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از ایلنا، مشروح گفت وگو با سید حسین موسویان در پی می آید:

ارزیابیتان از مذاکرات هسته ای در سال ۹۳ چیست؟

در مجموع مذاکرات موفق بود زیرا:

اولا؛ طرفین کاملا قانع شدند که طرف مقابل جدی است و قصد بازی با زمان ندارد،

ثانیا؛ قدرت های جهانی دو اصل اساسی مورد نظر ایران را پذیرفتند؛ اینکه ایران در خاک خود برای تامین نیاز داخلی اش غنی سازی داشته باشد و در نهایت هم همه تحریم ها برداشته شود.

ثالثا؛ مذاکرات رو به جلو بود و پیشرفت های چشمگیری داشت.

مذاکرات در طول سال ۹۳ با بالا و پائین های متعددی همراه بود. فکر می کنید چرا مذاکرات با این همه فراز و نشیب همراه بود؟

چون اساسا بحران هسته ای ایران یک بحران سیاسی است. فرض قدرت های جهانی بر این بود که برای حفظ تعادل قدرت در خاورمیانه، اسراییل به سلاح اتمی مسلح باشد و «غنی سازی اورانیوم» هم میوه ممنوعه برای سایر کشورهای اسلامی باشد، تا مبادا کشوراسلامی پنانسیل شکستن انحصار بمب هسته ای اسراییل در خاورمیانه را بدست آورد.

ایران این قانون نانوشته قدرت های جهانی را شکست. لذا بعد از کشف قدرت غنی سازی ایران، آمریکا، فرانسه و انگلیس اولویتشان برچیدن برنامه هسته ای ایران بود. علت جیغ و فریادهای نتانیاهو و خشم کنگره آمریکا و پیچیدگی های مذاکرات ۱۲ سال گذشته هم همین است.

مذاکرات هسته ای در سال ۹۳ با دو بار تمدید توافق ژنو همراه بود. چه مسائلی موجب شد تا این مذاکرات به توافق جامع نهایی منجر نشود و در نهایت به تمدید بینجامد؟

روند برداشته شدن تحریم ها، ظرفیت غنی سازی و دامنه بازرسی های آژانس سه معضل بزرگ مذاکرات هسته ای در سال ۹۳ بود که تا حصول توافق نهایی هم همین سه محور دشوار ترین بخش مذاکرات خواهد بود.

برخی منتقدان مذاکرات، تمدید را نشانه وجود عدم صداقت در طرف ۱+۵ دانسته و می گویند مذاکرات به نتیجه ای نمی رسد و تمدید معنایی جز شکست ندارد. نظر شما در این باره چیست؟

دو طرف مذاکره کننده قانع هستند که طرف دیگر هم جدی است و هم توافق را می خواهد اما طبیعی است که هر طرف سعی می کند هم کمتر امتیاز بدهد و هم بیشتر امتیاز بگیرد. اسم این تلاش متقابل را نمی توان عدم صداقت گذاشت. شاید عنوان «زرنگی دیپلماتیک» نام بهتری باشد که هر دو طرف هم از این خاصیت برخوردارند و لذا به سادگی نمی توانند سر دیگری کلاه بگذارند.

عملکرد تیم مذاکره کننده ایرانی در مذاکرات چگونه بوده است؟ کشورهای عضو ۱+۵ چطور؟

عملکرد تیم ما در مجموع بسیار خوب بوده است. دیپلمات های کارکشته جمهوری اسلامی دست اندرکار مذاکرات هستند و به نحو قابل قبولی هم کار مذاکرات را به پیش بردند و از این بابت باید قدردان زحمات و تلاش هایشان باشیم. اعضای ۱+۵ هم کارکشته ترین دیپلمات های خود را به میدان آورده اند. آن ها هم ضعف ندارند. دو طرف حریف حرفه ای هستند.

در یکسال گذشته، مخالفان مذاکرات هسته ای چه در تهران و چه در واشنگتن اقدامات بسیاری برای متوقف کردن روند و شکست آن انجام دادند. ارزیابیتان از این مخالفت ها چیست؟

بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسراییل رییس مخالفان جهانی در مقابل ایران است. عربستان به عنوان رهبر برخی از کشورهای عربی، سمت نایب رییسی اسراییل در مخالفت های جهانی را به عهده دارد. در داخل آمریکا هم بخش عمده ای در واقع تحت تاثیر اسراییل و کشورهای عربی ساز مخالفت می زنند. اما در ایران منشاء بخش عمده ای از مخالفت ها، به خاطر دعواهای جناح های سیاسی داخلی است، ضمن اینکه برخی هم دغدغه منافع ملی را دارند اما در هر حال مخالفین مذاکرات آلترناتیو بهتری ارائه نکرده اند.

یکی از مهم ترین اتفاقاتی که در طول مذاکرات رخ داد، سخنرانی نخست وزیر رژیم صیهونیستی در کنگره و نامه ۴۷ سناتور آمریکایی به رهبر ایران بود. دلیل این مسئله چه بود؟ فکر می کنید چقدر این کارشکنی ها در کند کردن روند مذاکرات و نرسیدن به توافق موثر بوده است؟

فشار مخالفان در واشنگتن فوق العاده است؛ هم مخالفان داخلی که اکثریت کنگره را در اختیار دارند، بسیار قدرتمند هستند و هم مداخله خارجی مثل کشورهای اسراییل و عربستان و تعداد دیگری از متحدان آمریکا در منطقه که شدیدا دست اندرکار تخریب هستند. تا اینجای کار مقاومت دولت اوباما خوب بوده اما به هر حال دو طرف مذاکره کننده برای اینکه بتوانند توافق انجام دهند، مجبورند پشت میز مذاکره امتیاز بیشتری طلب کنند و این بخشی از دشواری کار مذاکره کنندگان است.

یکی از اتفاقات مهم دیگر در روند مذاکرات، اضافه شدن علی اکبر صالحی رئیس سازمان انرژی اتمی کشورمان و ارنست مونیز وزیر انرژی آمریکا در مذاکرات است. فکر می کنید که حضور این دو نفر چقدر در تسریع روند مذاکرات اثرگذار بوده است؟

بسیار ابتکار بجایی بود. بهتر بود از ابتدا همین کار انجام می شد. حضور آقای صالحی و همتای ایشان در پیشبرد بخش فنی مذاکرات بسیار موثر بوده است.

به نظر می رسد مهم ترین مسئله مورد اختلافی میان ایران و طرف مقابل، مسئله چگونگی رفع تحریم ها است. این اختلاف را چطور می بیند؟ نگاه های طرف مقابل برای حل این اختلاف چقدر به یکدیگر فاصله دارد؟

طرف ایرانی خواستار رفع کلیه تحریم ها بلافاصله بعد از توافق است و طرف مقابل هم رفع تدریجی تحریم ها در یک دوره ۱۰-۱۵ ساله را می خواهد، لذا فاصله زیاد است. قدرت های جهانی معتقدند زمانی کل تحریم ها باید برداشته شود که آژانس بین المللی انرژی اتمی کلیه رسیدگی هایش را به اتمام رسانده و اعلام کند هیچ شبهه ای در صلح آمیز بودن فعالیت های هسته ای ایران دیگر وجود ندارد و این خود به زمان طولانی نیاز دارد. ایران هم معتقد است که با امضاء توافق، کل تحریم ها باید برداشته شود.

چه سازوکاری برای رفع این اختلاف (تحریم) می تواند مورد توافق دو طرف قرار گیرد؟ به عبارتی، به نظر شما پروسه برداشته شدن تحریم ها باید چگونه باشد؟

گزارش های اخیر رسانه ها حاکی است که فرانسه در مسئله تحریم ها کارشکنی بیشتری می کند. بعد از اینکه اختلافات دولت اوباما و اسراییل با سخنرانی نتانیاهو در کنگره آمریکا به اوج خود رسید و سپس هم نتانیاهو هم در انتخابات اسراییل پیروز شده، به نظر می رسد که دولت فرانسه اکنون نتانیاهو را در مذاکرات هسته ای نمایندگی می کند. اما به نظرم با امضاء توافق کلیه تحریم های مرتبط با هسته ای باید فورا و در جا تعلیق شود و قبل از پایان دوره ریاست جمهوری اوباما هم کلیه تحریم ها باید به طور کامل رفع شده باشد.

آقای ظریف پیشنهاد داده اند توافق هسته ای ایران و ۱+۵ به شورای امنیت برود. نظرتان در این باره چیست؟

توافق ناچارا باید به تایید شورای امنیت سازمان ملل برسد. چون تحریم های سازمان ملل با تصویب این شورا صورت گرفته و تعلیق و لغو آن نیز باید به تصویب شورای امنیت برسد.

با توجه به اینکه تا آخرین روز سال ۹۳، مذاکره کنندگان ایرانی و آمریکایی در لوزان سوئیس به مذاکره مشغول بودند و قرار است تا بار دیگر در ۵ فروردین باز به مذاکره مشغول شوند. به نظر شما آیا تا پایان ماه مارس، تفاهم سیاسی دست یافتنی است؟

مذاکره کنندگان از هر زمان دیگری به توافق نزدیک ترند و شانس توافق بسیار جدی و بالاست ضمن اینکه کسی نمی تواند تضمین کند.

آثاری که توافق جامع نهایی می تواند در چشم انداز همکاری های بین المللی و منطقه ای داشته باشد، چیست؟

آمریکا به عنوان قدرت جهانی و ایران هم به عنوان یکی از قدرت منطقه ای بیشترین نفوذ و توان و ظرفیت را برای مدیریت بحران های جاری خاورمیانه دارند. از نظر من بحران هسته ای از ابتدا یک بحران ساختگی و مصنوعی بوده که تاریخ مصرف آن گذشته و باید خاتمه یابد.

ختم این بحران، می تواند راه را برای همکاری های دو قدرت تاثیرگذار ایران و آمریکا را برای صلح و ثبات خاورمیانه باز کند. این مسیری است که می تواند آغاز اعتمادسازی و رفع خصومت دیرینه ایران و آمریکا باشد.

یک سناتور: ارجاع توافق هسته ای به سازمان ملل با واکنش شدید کنگره همراه خواهد بود

یک سناتور جمهوریخواه روز دوشنبه در ادامه مانع تراشی در مسیر مذاکرات هسته ای، به کاخ سفید هشدار داد اگر توافق احتمالی با ایران را پیش از کنگره به سازمان ملل ببرد، با «واکنش شدید» کنگره رو به رو خواهد شد.

سناتور «لیندسی گراهام» در اندیشکده «شورای روابط خارجی» در نیویورک گفت: در صورتی که چهارچوب توافق تا پایان ماه مارس به دست آید، مجلس سنا در ماه آوریل(فروردین-اردیبهشت) درباره لزوم بررسی توافق توسط کنگره رای گیری خواهد کرد.

وی پیش بینی کرد که این طرح در ماه آوریل با رای کافی برای از بین بردن تهدید وتوی باراک اوباما تصویب خواهد شد.

دولت اوباما خواهان آن است که کنگره تا زمان پایان مذاکرات اقدامی در این زمینه انجام ندهد.

مقامات کاخ سفید گفته اند از آنجا که آمریکا به همراه سایر اعضای دائم شورای امنیت با ایران مذاکره می کند، انتظار دارند که شورای امنیت قطعنامه ای برای ابراز حمایت از هرگونه توافق با ایران تصویب کند.

گراهام در این خصوص گفت: «چنین اقدامی با پاسخ شدید کنگره رو به رو خواهد شد.»

وی افزود: « گمان نمی کنم برای آمریکا خوب باشد توافقی را که می تواند بر نظم جهانی تاثیر بگذارد پیش از ارایه به مردم کشور خود به یک نهاد بین المللی ببریم.»

دور حساس مذاکرات هسته ای در حالی قرار است از چهارشنبه این هفته در لوزان سوییس از سر گرفته شود که روزنامه انگلیسی «گاردین» به نقل از برخی دیپلمات های غربی مدعی شده که توافقی اولیه درخصوص ظرفیت غنی سازی ایران حاصل شده اما تحریم های سازمان ملل همچنان مانعی بر سر راه توافق احتمالی است.

کنگره آمریکا که در مدت مذاکرات هسته ای کاخ سفید با ایران، حمایت خود از سیاست های رژیم صهیونیستی را شدت بخشیده و به نوعی حتی به تقابل با کاخ سفید نیز پرداخته است، این روزها با نزدیک شدن به مراحل حساس توافق هسته ای، بدون توجه به هشدار دولت اوباما در پرهیز از دخالت در مذاکرات اتمی، به راه های مختلفی برای جلوگیری از این توافق متوصل شده است.

به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از ایرنا، نمایندگان کنگره بعد از آنکه مقامات غربی اعلام کردند تحریم های سازمان ملل متحد علیه ایران به سرعت پس از رسیدن به توافق و تایید آن در شورای امنیت این سازمان قابل لغو است؛ این مساله را امتیاز آمریکا به ایران قلمداد می کنند در حالی که جمهوری اسلامی ایران بارها تاکید کرده که توافق نهایی فقط در صورتی به دست می آید که همه تحریم ها علیه کشورمان لغو شود.

اتمام خبر


CAPTCHA