به گزارش روابط عمومی نیروی انسانی، محمد امیر نماینده مردم اهواز، باوی، حمیدیه و کارون در دوره دوازدهم مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگویی تفصیلی درباره مشکلات خوزستان و عدم استفاده از ظرفیت‌های فراوان این استان در راستای توسعه و پیشرفت این استان گفت‌وگو کرد.علت آمار بالای بیکاری در خوزستان، چرایی عدم تکمیل پروژه‌هایی نظیر قطار شهری و فاضلاب، عدم اجرای مسوولیت‌های اجتماعی توسط صنایع مادر، به کارگیری مدیران غیربومی و پروازی و کمبود آب شرب از جمله موارد مطرح شده در این گفت‌وگو بود. وی همچنین عنوان کرد که از دولت آقای پزشکیان که با شعار نگاه به قومیت‌ها، ظرفیت‌ها، استانها و تمامی جریانات سیاسی کشور به میدان آمد انتظار داریم بر اساس فرمایش مقام معظم رهبری مبنی بر لزوم پیدا کردن ظرفیت‌های موجود، در کابینه خود از ظرفیت تمامی استانها استفاده کند. وی این را هم گفت که در خوزستان افرادی هستند که در نفت، کشاورزی و صنعت حرف‌های زیادی برای گفتن دارند که باید از این ظرفیت ها بهره برده شود. البته انتصابات اخیر احساس نگرانی‌هایی را ایجاد کرده است اما ما زود قضاوت نمی‌کنیم و آرزو داریم در دولت جدید تمامی ظرفیت‌ها فعال شود تا دولت و مجلس بتوانند گامهای موثری برای اعتلای کشور و نظام بردارند. خوزستان استانی صنعتی، نفتی و کشاورزی است و در عین حال منبع آب ایران نیز محسوب می‌شود. در حالی که ثروت این استان به صورت ملی دیده می‌شود، اما متاسفانه به دلیل سوءمدیریت، مشکلات این استان در حوزه‌هایی نظیر بهداشت و درمان، آلودگی هوا، ناایمن بودن راه‌ها به شکل استانی و منطقه‌ای باقی مانده است. در عین حال آمار بیماری‌های صعب‌العلاج در خوزستان نسبت به کشور و حتی دنیا بالاست که یکی از دلایل بیماری‌های صعب‌العلاجی که در خوزستان وجود دارد وجود آلاینده‌های نفتی و صنعتی در هوا و آب است از این رو اقدامات درمانی برای این درمان این بیماری‌ها در استان خوزستان باید به شکل متفاوت‌تری مورد توجه قرار بگیرد. آمار بالای بیکاری نیز یکی دیگر از مشکلات استان خوزستان است. این استان در حوزه اشتغال باید مهاجرپذیر باشد و نباید شرایط به گونه‌ای باشد که جوانان خوزستانی برای داشتن شغل به استانها و کشورهای دیگر مهاجرت کنند. این مسئله نیز به دلیل ناکارآمدی مدیریتی است. مدیران از جوانان باسواد و متخصص خوزستانی استفاده نمی‌کنند. این گلایه به خیلی از صنایع خوزستانی وارد است. این صنایع هم موظف به ارائه خدمات به مردم هستند، و هم باید در زمینه اشتغال از نیروهای بومی استفاده کنند. به عنوان مثال در شهرستان مسجدسلیمان که یک منطقه نفتی محسوب می‌شود، جوانان مسجدسلیمانی برای کسب فرصت‌های شغلی به شهرستانهای دیگر مهاجرت می‌کنند. این مسئله در آبادان، ماهشهر، هویزه، سوسنگرد و اهواز نیز وجود دارد. راه‌اندازی صنایع پایین دستی و تبدیلی در استان خوزستان راهی برای ایجاد فرصت‌های شغلی است. در خوزستان صنایع مادر وجود دارند و اگر از ظرفیت صنایع پایین دستی مانند صنعت فولاد، نفت، پتروشیمی و توسعه و نیشکر در خوزستان استفاده شود و شهرک‌های صنعتی توسعه داده شوند میزان بیکاری در خوزستان کاهش پیدا می‌کند. باید بررسی کرد که چرا سرمایه‌گذاران علاقه‌ای به سرمایه‌گذاری در خوزستان نشان نمی‌دهند. یکی از دلایل این موضوع سیگنال‌های منفی است که درباره خوزستان وجود دارد. سرمایه‌گذار فعالیت در این استان را ریسک می‌داند و آگاهی‌بخشی درباره این موضوع از وظایف رسانه‌ها، نمایندگان، مدیران و افراد اثرگذار در کشور است. با این تحلیل که استان خوزستان ضمن اینکه مردمانی مومن، صبور و مهمان‌نواز دارد، همواره برای اعتلای کشور ایثار و از خودگذشتگی کرده‌اند. بروکراسی طولانی و سهم‌خواهی از عوامل دیگری است که سرمایه‌گذاران را برای رونق‌بخشیدن به “اشتغال و تولید” از خوزستان فراری می‌دهد. این مسئله باعث آزار و اذیت سرمایه‌گذاران می‌شود و در این مسیر افراد و مجموعه‌هایی هستند که به خاطر منافع شخصی به جای تسهیل‌گری در این زمینه، مانع‌تراشی انجام می‌دهند. از این رو قوانین مربوطه باید در مجلس اصلاح شوند. ما باید برای سرمایه‌گذاران خارجی فرصت ایجاد کنیم تا شاهد حضور سرمایه‌گذارانی از کشورهای عراق، عمان، چینی و …. در خوزستان فراهم شود. یکی از دلایل عدم موفقیت در این زمینه نیز وجود مدیران پروازی است و متاسفانه استفاده از مدیران به تمامی سطوح مدیرتی منتقل شده است. این مدیران از آداب و رسوم مردم و ظرفیت‌ها و فضاهای کسب‌وکار اطلاعی ندارند و باعث تحمیل هزینه به دولت و جامعه شده‌اند. ما در شهرستان ماهشهر فرودگاهی داریم که به رفت‌وآمد مدیران پروازی اختصاص دارد و این در حالی است که برای مردم عادی امکان استفاده از این فرودگاه وجود ندارد. در حال حاضر در رده‌های میانی و پایینی مدیرتی در صنایع خوزستان از افراد غیربومی استفاده می‌شود از این رو نارضایتی نسبت به عدم دیده شدن استعدادهای بومی در منطقه ایجاد کرده و انگیزه‌ای که فرد بومی برای شکوفایی اقتصاد دارد را از بین می‌رود. ما مخالف ورود مدیران غیربومی هستیم چون در استان ظرفیت‌های بومی در حوزه‌های فنی، سیاسی، اقتصادی و علمی به اندازه کافی وجود دارد و اگر به این مغزها بها داده نشود ممکن است به خارج از استان و کشور مهاجرت کنند. من معتقدم نگاه دولت در حوزه به کارگیری مدیران باید به شکلی باشد که یک فرد در استان خود می‌تواند عملکرد بهتری داشته باشد و جابه‌جایی نیروها کار مثبتی نیست این رویکرد دولت از هدررفت سرمایه اجتماعی و اقتصادی جلوگیری می‌کند. احساس تبعیض برای جامعه نخبگانی خطرناک است چرا که برای تربیت یک نخبه هزینه بسیار بالایی صرف می‌شود. در حال حاضر خیلی از نخبگان نفتی به کشور قطر مهاجرت کردند، همچنین خیلی از نخبگان درمانی نیز به کشورهای دیگر رفتند. در استان خوزستان حتی مهاجرت نیروی انسانی نیمه‌ماهر و غیرماهر نیز دیده می‌شود و این افراد به جای اشتغال در شرکت‌های تولیدی به کشوری مانند عراق می‌روند. در حال حاضر وضعیت صنایع خوزستان از نظر عمل مسوولیت‌های اجتماعی چگونه است؟ خوزستان به دلیل وجود فلرهای نفتی، آتش‌زدن نیشکر، پساب‌های فولاد و نیروهای برق‌آبی و حرارتی از آلوده‌ترین و بیمارترین استانهای کشور محسوب می‌شود. صنایع موظف هستند در قبال مردم به مسوولیت‌های اجتماعی خود عمل کنند. به عنوان مثال مردم غیزانیه هنوز در بحث آب شرب مشکل دارند و در این خصوص وقتی به وزرات نفت مراجعه می‌کنیم، علی‌رغم اینکه برای حل این مسئله آمار ارائه می‌دهد اما از نظر عملی اتفاقی در راستای رفاه حال مردم نمی‌افتد. پس این اعتبار و سرمایه کجا می‌رود؟ مردم از کمبود آب شرب گلایه دارند. مدارس خیلی از روستاهای خوزستان از نظر امکانات سرمایشی، تجهیزات و حتی سرویس ایاب و ذهاب دارای مشکلات ویژه هستند که این مشکل سبب ترک تحصیل دختران شده است. در بخش اسماعیلیه اهواز که شرکت‌های اروندان و خلیج فارس در حال فعالیت هستند، آمار ترک تحصیل دانش‌آموازن بالاست. شرکت‌های نفت و پتروشیمی در حوزه‌های عمران، جاده‌سازی و راه نیز آمارهای متعددی ارائه می‌دهند اما مردم رفاهی احساس نمی‌کنند. چند وقت پیش عمل به مسوولیت‌های اجتماعی از فولاد اکسین مورد پیگیری قرار گرفت تا بررسی شود و ببینیم این مجموعه آیا توانسته است رضایت مردم روستاهایی نظیر دامغه و قلعه چنعان را جلب کند؟ کربن بلک از آلاینده‌ترین شرکت‌هاست که در قلب اهواز قرار گرفته است. این شرکت توضیح دهد که برای مردم اهواز در حوزه‌های درمانی، تفریحی، آموزشی، ورزشی و پرورشی اقدامی انجام داده است؟ برخی از شرکت‌ها مسوولیت اجتماعی را در توزیع بسته‌های غذایی در بین روستاها خلاصه کرده‌اند. در حال حاضر مردم شهرستان ایذه از بی‌آبی گلایه دارند در حالی که در میان منابع آبی قرار دارند. چرا باید شرایط این مردم به این صورت باشد. با آب و فاضلاب که صحبت می‌کنیم می‌گویند که اعتباری نداریم، مگر نباید این اعتبار را شرکت‌های نفتی تامین می‌کنند. وضعیت آب شرب در شوش، مسجدسلیمان و … نیز نامناسب است. هزینه‌کرد مسوولیت‌های اجتماعی در وزارت‌نفت متمرکز است و مدیرعامل مناطق نفت‌خیر در این خصوص اختیار و دخل و تصرف ندارد و این مسئله عین تبعیض است. از این رو سازوکار تامین اعتبار برای مسوولیت‌های اجتماعی دارای ایراد است. همزمان در استان خوزستان و اصفهان و شیراز عملیات اجرایی پروژه قطار شهری آغاز شد که این پروژه در استانهای دیگر حدود ۵ است که به بهره‌برداری رسیده است اما در خوزستان پس از گذشت این همه سال هنوز یک ایستگاه نیز به بهره‌برداری نرسیده است. قرارداد این پروژه با شرکت کیسون بسته شد و به دلیل ایرادات قانونی و اختلاف بین شهرداری و کارفرما به وجود آمد، همچنین عدم پرداخت به موقع قرارداد کیسون فسخ شد و ما به دنبال بررسی این موضوع در اصل ۹۰ برای پیدا کردن مقصر در این پروژه هستیم و مقصران باید به مردم پاسخگو باشند. چون این پروژه در ۱۰ سال قبل با یک صدم هزینه کنونی می‌توانست انجام شود و من به عنوان نماینده مردم این قضیه را با جدیت مورد بررسی قرار خواهم داد. در حوزه فاضلاب نیز از سوی مقام معظم رهبری مبلغی از طریق صندوق ذخیره ملی به این پروژه اختصاص پیدا کرد و در دولت سیزدهم نیز اعتبارات زیادی به این موضوع اختصاص یافت اما عدم تمرکز بر اجرای کار و منطقه‌ای خاص موجب شد تا مشکل فاضلاب حل نشود. اداره آب و فاضلاب در هر منطقه، جایی را شکافت و نیمه‌تمام رها کرد و علی‌رغم اینکه کار گسترده‌ای انجام شد، اما در برخی موارد به دلیل عدم وصل شدن لوله‌های فاضلاب پس‌زدگی به وجود آمد و موجب نارضایتی مردم شد.بر اساس گفته مدیرعامل آب و فاضلاب خوزستان برخی از خطوط که باید فاضلاب را به خارج از شهر منتقل می‌کنند به هم وصل نشده‌اند و افراد و کارفرمایانی که در این زمینه قصور انجام دادند باید به مردم معرفی شوند و به خاطر عدم تعهد در اجرای کار پول بیت‌المال را برگردانند. کارفرما باید خدمات بعد از انجام کار را نیز بر عهده بگیرد و برنامه ما برای حل مشکل فاضلاب در سال ۱۴۰۳ این است که نظارت از طریق سازمان بازرسی و دیوان محاسبات و نمایندگان افزایش پیدا کند و از طریق کمیسیون اصل ۹۰ نیز این موضوع مورد بررسی قرار می‌گیرد. در ویس، شیبان و حمیدیه نیز علی‌رغم کار مطالعاتی این پروژه هنوز اجرایی نشده است.با چه اقدامی می‌توان نگاهی ملی نسبت به مشکلات استان خوزستان ایجاد کرد؟ بر اساس قانون دو درصد از درآمد نفت باید به مناطق نفت‌خیز برگردد اما در مجلس قانونی تصویب شد که این مبلغ باید به صورت توامان، صرف مناطق نفت‌خیز و کم‌برخوردار شود و عملا خیلی از استانها شریک این سبد اعتباری شدند و از سهم استانهای نفت‌خیز کم شد که پیشنهاد ما این است که این موضوع باید در استانی مثل خوزستان به صورت ویژه‌تر دیده شود. همچنین در حوزه گمرک خوزستان اعتبارات زیادی وجود دارد که باید درصدی از آن به این استان برگردد. وقتی راه خوزستان به خاطر تریلی‌هایی که در مسیر صادرات و واردات هستند آسیب می‌بیند، در مقابل باید بخشی از این درآمدها به بهسازی راه‌ها در این استان اختصاص پیدا کند. من خود را نماینده کل مردم کشور می‌دانم و وقتی عنوان می‌شود که خوزستان باید به صورت خاص مد نظر قرار بگیرد به این دلیل که استان خوزستان به نوعی منبع و مادر برای سایر استانهاست و ما از نمایندگان مجلس و مسوولین دولت درخواست داریم که نگاه به خوزستان از “نگاه استانی” به “نگاه ملی” تبدیل شود تا همه مردم کشور از ثروتی که در خوزستان وجود دارد لذت ببرند و استفاده کنند.
اتمام خبر
