به گزارش روابط عمومی نیروی انسانی، رئیس دانشگاه تهران، دانشگاهی را کارآفرین دانست که از علم برای ایجاد فناوری، حل مسائل جامعه و کاربردهای آن برای بخشهای مختلف جامعه بهره لازم بگیرد و به یک علم نافع دست پیدا کند. همچنین به جای اینکه کارمند تحویل جامعه دهد، افراد کارآفرینی که خودشان موسس، پایهگذار و شکلدهنده کسبوکارهای جدیدند، تربیت کند. به گزارش خبرنگار کارآفریننیوز، محمد مقیمی استاد مدیریت دانشگاه تهران دوم آذرماه ۱۴۰۰ به عنوان رییس دانشگاه تهران منصوب شد. بعد از این انتصاب، مقیمی شعار دانشگاه تهران را برای تحقق دانشگاه کارآفرین، جهاد علمی با رویکرد مسئولیت اجتماعی عنوان کرد. حال ۲ سال از اجرایی شدن این شعار در دانشگاه تهران میگذرد و مقیمی در گفتوگویی با خبرنگار کارآفریننیوز، گفت: اگر چنین شعاری را مطرح کردیم، یعنی لازم است که ساختار درونی دانشگاه تهران را متحول کنیم و به همین دلیل باید متناسب با اهداف دانشگاه کارآفرین پیش برویم. چه دانشگاهی کارآفرین است؟ محمد مقیمی در گفتوگو با خبرنگار کارآفریننیوز در خصوص تحقق این شعار در دانشگاه تهران، بیان کرد: وقتی صحبت از دانشگاه کارآفرین میشود بحثهای مفصلی را باید مورد توجه قرار بدهیم. در خصوص دانشگاه کارآفرین چند افسانه و برداشت نادرست مطرح میشود. اولین برداشت نادرست این است که اگر میخواهیم دانشگاه کارآفرین داشته باشیم باید نقش نظریهها و آموزش کمرنگ شود و به همان نسبت، باید شاهد پررنگتر شدن فعالیتهای تحقیقاتی، فناوری و نوآوری همچنین راهاندازی واحدهای فناور و کسبوکارهای دانشبنیان باشیم که این یک انحراف در مسیر دانشگاه کارآفرین است. وی افزود: مقصود از دانشگاه کارآفرین این است که به یک علم نافع دست پیدا کند. اگر علم بخواهد در خدمت جامعه باشد و رفاه و آسایش را برای جامعه فراهم کند باید مبنای علمی داشته باشد و تا زمانی که نظریههای متقن و قوی متناسب با شرایط بومی و اقتضائات جامعه تولید نشود، تلاشهای بعدی بینتیجه خواهد بود. خطاهای دانشگاههای مدعی کارآفرینی استاد دانشگاه تهران دانشگاه کارآفرین را دانشگاهی دانست که بتواند از علم برای ایجاد فناوری، حل مسائل جامعه و کاربردهای آن برای بخشهای مختلف جامعه بهره لازم بگیرد. وی تاکید کرد: اما شاید در این مسیر انحرافاتی رخ دهد و گاهی ممکن است مبناهای علمی و نظری کمتر مورد توجه قرار گیرد که در دانشگاه کارآفرین باید نگاه جامع و متوازن باشد. وقتی میگوییم استاد با محیط بیرون از دانشگاه باید تعامل داشته باشد به این معنی نیست که کلاس را کمرنگتر کند. این موضوع یکی از خطاهایی است که در دانشگاههای مدعی کارآفرینی شاهد هستیم. عضو هیأت علمی دانشگاه در پاسخ به این سوال که پس تکلیف کلاسهای درس در دانشگاه کارآفرین که قرار است حل مسئله کند و به تحقیق و پژوهش بپردازد، چه میشود تاکید کرد: زمانی که با بحث نظری و تئوری، حلقههای زیربنایی را پایهگذاری و این زنجیره را با فعالیتهای نوآورانه و کسبوکارهای دانشبنیان تکمیل میکنیم، دانشگاه کارآفرین شکل میگیرد. مقیمی در ادامه این گفتوگو به دیگر افسانههایی که در خصوص دانشگاه کارآفرین مطرح شده است، اشاره کرد و اظهار داشت: شاگردپروری را در محیط دانشگاه فراموش میکنیم و بازاری شدن آموزش عالی در دستور کار قرار میگیرد. به این ترتیب که همه چیز تحت تأثیر فعالیتهای تحقیقاتی و اعتبارات پژوهشی و منابعی که از طریق دستگاهها و سازمانها و محیط بیرونی تأمین میشود، قرار میگیرد. بنابراین نوع نگاه این است که ببینیم تقاضای بازار چیست و بر اساس آن فعالیتهای تحقیقاتی انجام دهیم. مهمترین مولفه دانشگاه کارآفرین رئیس دانشگاه تهران در خصوص مهمترین مولفهای که در دانشگاه کارآفرین باید مدنظر قرار بگیرد، بیان کرد: مهمترین مولفهای که در رسالت دانشگاه کارآفرین با آن سروکار داریم این است که بتوانیم شاگردانی متناسب با تولید علم نافع پرورش دهیم. البته گاهی اوقات وقتی بحث شاگردپروری مطرح میشود، فکر میکنیم باید راویانی تربیت کنیم که همان بحثهایی را که در کلاس برای آنها روایت کردیم برای جامعه دیگر هم روایت کنند. این در حالی است که شاگردپروری به معنای روایتپرور و راویپرور نیست. شاگردپروری به معنی پرداختن به جنبههای اخلاقی هم نیست. شاگردپروری به این معنی است که افرادی عالم، اخلاقی و متناسب با نیازهای جامعه تربیت کنیم. رئیس دانشگاه تهران درباره رویکرد این دانشگاه نسبت به دانشگاه کارآفرین، خاطرنشان کرد: وقتی صحبت از دانشگاه کارآفرین میکنیم یعنی دانشگاهی که بنیههای علمی و تخصصی دانشجویان را تقویت کند و از سوی دیگر دانشآموختگانی داشته باشیم که از صلاحیت و کارآمدی بالایی برای حل مسائل جامعه و اشتغالورزی برخوردارند و مهمتر از اینها، خودشان برای ایجاد کسبوکارهایشان کارخانه تولید اشتغال باشند. مقیمی نگاه دانشگاه کارآفرین را اینطور توصیف کرد که به جای اینکه کارمند تحویل جامعه دهد، افراد کارآفرینی که خودشان موسس، پایهگذار و شکلدهنده کسبوکارهای جدیدند، تربیت کند. این کسبوکارهای جدید نه تنها برای افراد مختلف جامعه شغل ایجاد میکند بلکه توسعه و پیشرفت جامعه را هم محقق میسازد.
اتمام خبر