به گزارش روابط عمومی نیروی انسانی، فاطمه بحیرائی؛ مهارت آموزی در کنار علم آموزی نیاز جامعه است و دانشجویان باید علاوه بر بالابردن سطح علمی بر تقویت سطح مهارت آموزی خود بکوشند. در جامعه نیاز نیست همه مشکلات را خودمان تجربه کنیم، عاقلانه تر است که در بسیاری از موارد از متخصصان کمک گرفته شود، در این راستا دانشگاه آزاد اسلامی به عنوان دانشگاه پیشرو در کشور، این بستر را برای همه آحاد جامعه فراهم آورده، چراکه باید با برنامه ریزی مدون و متناسب با نیاز بازار کار، فضای مهارت آموزی را برای دانشجویان فراهم کرد.
هم اکنون دانشگاه آزاد اسلامی به عنوان برند دانشگاهی در سطح دنیا مطرح است که با مراکز پژوهشی بزرگ و تعداد زیادی عضو هیئت علمی و تولید مقالات معتبر علمی در حال رقابت با بسیاری از مراکز علمی دنیا است. زمانی نیاز کشور در گسترش آموزش عالی در ابعاد کمی آن بود و زمانی در گسترش کیفی و عرصه های پژوهشی، که این دانشگاه به مطلوب ترین شکل آن به کمک جامعه آمد؛ اما نیاز امروز کشور آسیب شناسی و ارائه راهکار در برطرف کردن آسیب ها در بخش صنعت و فرهنگ است.
دکتر محمدمهدی طهرانچی، رئیس دانشگاه آزاد اسلامی معتقد است که «دانشجویان در ازای پرداخت هزینه برای تحصیل، باید نتیجه مطلوب به دست آورند و مدرکشان دارای خاصیت باشد. طرح های کارآموزی و کارورزی در حوزه علوم موفق نبود چراکه اجرای این طرح ها نتوانست دانش مهارتی را به دانشجویان بیاموزد و متأسفانه به صورت سطحی با این حوزه رفتار شد.»
استفاده از طرح بورسیه تحصیلی به منظور پرداخت شهریه، از مزایای طرح پویش دانشگاه آزاد اسلامی است
ازاین رو دانشگاه آزاد اسلامی اقدام به تدوین طرح پویش کرده است، پویش، طرحی دانشجومحور در راستای تقویت توانمندی و کارورزی دانشجویان در ارتباط با صنعت است. این برنامه دارای ویژگی های ذیل است:
بهره گیری دانشجویان از فرصت های شغلی شناسایی شده توسط دانشگاه _ امکان جذب و استخدام دانشجویان در صنایع و موسسات _ استفاده از طرح بورسیه تحصیلی به منظور پرداخت شهریه _ استفاده از خدمات بیمه ای در صورت موافقت صنعت _ تجربه حضور در بستر واقعی کار _ انتخاب دقیق تر رشته تحصیلی _ ایجاد انگیزه تحصیل و ظهور ایده های جدید کارآفرینی و دانش بنیان
رئیس دانشگاه آزاد اسلامی می گوید: «طرح پویش فضایی را ایجاد خواهد کرد که بتوانیم دانش مهارتی را به دانشجویان بیاموزیم و این اتفاق مبارک قطعاً محقق می شود.»
چگونگی اجرای طرح پویش
حال بسیاری از دانشجویان می پرسند که طرح پویش چگونه اجرایی می شود؟ پیام نجفی رئیس دانشگاه آزاد اسلامی استان اصفهان در این باره عنوان می کند: «از سال ۹۹ در ۱۰ تا ۱۲ واحد، کاری را تحت عنوان طرح «پویش» آغاز کردیم و امیدواریم که این کار در کل کشور جاری شود. در این طرح دانشجو سه یا چهار روز در دانشگاه، درس می خواند و همزمان در رشته متناظر خود در کارخانه یا کارگاهی که مرتبط با کار اوست و معتبر هم است، هفته ای دو تا سه روز کار می کند و به نوعی دانشجو-کارورز یا دانشجو-همکار می شود.»
آغاز طرح پویش از استان اصفهان
طرح پویش برای نخستین بار و به همت واحد اصفهان راه اندازی و اجرا شد. به گفته نجفی، رئیس دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان)؛ «طرح پویش بر اساس اعلام نیاز صنایع مختلف بوده و علاقه مندان به شرکت در این طرح علاوه بر اینکه در دوران طلایی زندگی خود این فرصت را دارند که هم زمان با تحصیل، یک صنعت یا یک بنگاه اقتصادی مرتبط با رشته تحصیلی خود را انتخاب کرده تا هم از نظر تجربی صاحب مهارت و تجربه شده و هم از نظر علمی و دانش کاری، میدان استفاده از اندوخته های آکادمیک و ظرفیت های علمی خود را داشته باشند. با این کار امکان قرار گرفتن در اولویت استخدام بنگاه های اقتصادی یا صنایع مرتبط را برای اشتغال خود به وجود می آورند.»

اجرای طرح پویش در ۱۰ استان دیگر
از اجرای موفق این طرح در اصفهان و با توجه به نام گذاری سال ۱۴۰۰ با عنوان «سال تولید، اشتغال و مانع زدایی ها» از سوی رهبر معظم انقلاب؛ دانشگاه آزاد اسلامی تصمیم گرفت که این طرح را در استان های دیگر اجرایی کند که شاهد دستاوردهای چشم گیری در این زمینه بوده ایم، همچنین با توجه به نام گذاری سال ۱۴۰۱ با عنوان «تولید، دانش بنیان، اشتغال آفرین» مسئولان دانشگاه آزاد اسلامی با توسعه قراردادهای خود و مهارت محور کردن دانشجویان گامی استوار در مسیر تولید و اشتغال کشور برمی دارند.
بر اساس اعلام سیدمحمد بطحایی، معاون آموزش های عمومی و مهارتی دانشگاه آزاد اسلامی به خبرنگار آنا؛ «طرح پویش یکی از آن طرح هایی است که بین دانشگاه و بازار ارتباط برقرار می کند. این طرح هم اکنون در ۱۰ استان کشور راه اندازی شده است. دانشجویی که از طریق طرح پویش پذیرفته می شود، ساعاتی از تحصیل را به کارخانه یا بنگاه اقتصادی می رود. بر این اساس پس از فارغ التحصیلی زمینه اشتغال تا حدودی برای دانشجویان تضمین شده است.»
دکتر طهرانچی: «دانشجویان به صورت ۱۰۰ درصدی در صنعت بورسیه می شوند»
بررسی ها نشان می دهد که این طرح در استان های البرز، آذربایجان شرقی، زنجان، خراسان رضوی، خوزستان، کرمان، قزوین، مرکزی، یزد و واحدهای شهر قدس، شهریار و رباط کریم اجرایی می شود.
دکتر طهرانچی نیز درباره اجرای طرح پویش در سال جدید تحصیلی به خبرنگار آنا می گوید: «طرح پویش در استان های مختلف در حال انجام است و اعلام آمادگی های متعددی از سوی صنعت داریم. بر اساس توافقات انجام شده برخی از دانشجویان به صورت ۱۰۰ درصدی در صنعت بورسیه می شوند. مثلاً در یکی از واحدهای اطراف تهران ۳۰ دانشجوی صنایع غذایی بورسیه شده اند.»
مسئولان دانشگاه آزاد اسلامی در خصوص ارتباط دانشگاه با صنعت آسیب شناسی انجام داده و با صاحبان مشاغل، اتاق های بازرگانی، اتاق های اصناف و صاحبان کارخانه ها صحبت کردند؛ حرف صنعتگران این است که مطالب آموزش داده شده به فارغ التحصیلان در دانشگاه، با آن چیزی که در محیط کار و در عمل می بینند، تفاوت دارد. بنابراین اگر دانشجوی فارغ التحصیل بتواند در تخصص و رشته خود مشغول به کار شود، علاوه بر اینکه اشتغال دارد، علم و دانش خود را نیز در اختیار جامعه قرار می دهد و سود آن به کشور و ملت می رسد.
نقش آموزش های عملی در مهارت آموزی دانشجویان
به اعتقاد بسیاری از کارشناسان ایجاد مدارس اشتغال می تواند مشکل بیکاری دانشگاهیان را برطرف کند، در این زمینه مجید دهبیدی پور، رئیس پارک علم وفناوری دانشگاه صنعتی شریف با اشاره به اینکه بین اشتغال جوانان جویای کار با تعداد فارغ التحصیلان دانشگاهی ناترازی وجود دارد، به خبرنگار آنا می گوید: «ایجاد مدارس اشتغال و مهارت آموزی راه درمان بیکاری فارغ التحصیلان است.»
رئیس پارک علم وفناوری دانشگاه صنعتی شریف با بیان اینکه معضل بیکاری فارغ التحصیلان دانشگاهی در ۴ لایه نیازمند بررسی و تحقیق است، بیان می کند: «لایه اول نظام آموزش عالی است که باید متخصصان تحلیل درستی از نظر تعداد دانشگاه ها، تعداد رشته ها، محتوای رشته و نیازسنجی درست از بازار کار داشته باشند. لایه دوم مهارت هایی است که در دانشگاه ها ارائه می شود.»
ایجاد مدارس اشتغال و مهارت آموزی راه درمان بیکاری فارغ التحصیلان است
وی ادامه می دهد: «لایه سوم خود دانشجو است. نباید برای دانشجو بیش از اندازه توقع ایجاد کرد بلکه باید انتظار او از دانشگاه و گرفتن مدرک معقول باشد. یعنی دانشجو خودش را مسئول یادگیری مهارت های نرم بداند. دانشجو باید بداند مهارت موردنیاز بازار کار را صرفاً با گذراندن ۱۴۰ واحد درسی نمی توان کسب کرد. بنابراین پیدا کردن کار خوب نیازمند مهارت ارتباط برقرار کردن و یادگیری مهارت های جانبی در کنار آن است. لایه چهارم نیاز صنعت و بازار است، زیرا برخی با چالشِ پیدا کردنِ نیروی کارِ مهارت دیده و اخلاق مدار مواجه اند؛ بنابراین نیروی کار به عنوان یک منبع بزرگ، اثرگذار و حیاتی باید بتواند در فضای کار سالم و مناسب مشغول شود.»
دهبیدی پور در رابطه با چگونگی برقراری ارتباط و انسجام بین چهار لایه مذکور، اظهار می کند: «به عقیده شخصی من، اگر این چهار لایه اصلاح شود، اتفاقات خوبی پیش روی ما خواهد بود و نکته دیگر اینکه در بسیاری از کشورهای دنیا نهادهایی وجود دارند که کارشان تسهیل گری بین نیروی کار و کارفرما است؛ یعنی عملا نقش وصل کردن و تکمیل کردن مهارت کارجویان را دارند و می توانند برای توسعه اشتغال مفید باشند.
بر این اساس ضروری به نظر می رسد که اشتغال آفرینی در دانشگاه ها در اولویت قرار گیرد چراکه دیگر اوضاع اقتصادی کشور اجازه نمی دهد که سازمان ها و نهادهای دولتی استخدام چندانی داشته باشند و نیاز است جوانان خودشان به سمت کارآفرینی حرکت کنند اینگونه نه تنها فارغ التحصیلان بیکار نمی مانند بلکه ضریب اشتغال پذیری کشور به عنوان یک دستاورد مهم افزایش می یابد و در واقع با این رویکرد به جای دادن یک ماهی، ماهیگیری به آینده سازان آموزش داده می شود.

اتمام خبر


CAPTCHA